باوجود تمام تلاشهای ما برای جلوگیری از آن، حوادث در هر کارخانه اتفاق میافتد. در صورت وقوع آن، بازهم این امکان وجود دارد که از آسیبهای وخیم جلوگیری شود، اگر کارفرمایان مطمئن شوند که کارگران آموزش منظم در زمینۀ کمکهای اولیه دریافت میکنند و موادی را که مورد نیاز آنها است، در اختیار دارند. یک یا چند کارگر در هر ساحه (و برای هرشیفت کاری) باید آموزش دیده باشد تا مسئولیت حوادث را بر عهده بگیرند، افراد را بصورت ایمن خارج سازند، کمکهای اولیه را انجام دهند و در صورت نیاز کمک بیشتری تقاضا کنند. شخصی را مؤظف سازید که مرتباً بررسی نماید تا وسایل و مواد کمکهای اولیه تازه و کامل ذخیره شده باشد و تجهیزاتی مانند شاورها و محلات شستشوی چشم، پاک و فعال باشند.
کمکهای اولیه هنگام تنفس یک مادۀ کیمیاوی
اگر فردی مشکل تنفس دارد، احساس سرگیچی، گنسیت یا حالت تهوع دارد، یا اگر میتوانید مواد کیمیاوی را ببینید، بوی آن را استنشاق کنید ویا احساس نمایید:
فرد را از محل کار یا کارخانه خارج سازید تا بتواند هوای تازه دریافت کند. مطمئن شوید که محل کار شما پلانی دارد تا در مواردی که کارگر نتواند حرکت کند یا هوشیاری خود را از دست بدهد، چه کاری باید انجام بدهید.
به فرد کمک کنید تا آرام و راحت بماند.
گر فرد مواد کیمیاوی استنشاق کرده است و سبب حالات زیر شده، برایش از بالون اکسیجن، اکسیجن بدهید:
سبب حملۀ شدید استما شده است، مانند مسمومیت با ایزوسیاناتها و بعضی رنگها.
باعث تجمع مایع در ششها (ادیمای ریوی) شده است، مانند مسمومیت با آمونیاک و کلور.
سبب کاهش آکسیجن در هوا شده است، مانند لیکاژ میتان و نیتروژن.
باعث کاهش اکسیژن در خون شده است، مانند مسمومیت با کاربن مونواکساید و میتلین کلوراید.
استفاده از اکسیژن را برای بدن مشکل ساخته است، مانند مسمومیت با سیاناید و سولفیدهیدروجن.
حتی اگر احساس بهتری داشته باشد، بازهم فرد نزد کارمند صحی برده شود.
اگر تنفس فرد قطع شده است، فوراً تنفس دهن به دهن (تنفس نجاتی) را شروع کنید. اطمینان حاصل کنید که فابریکۀ شما آموزشهای منظمی در مورد نحوۀ انجام تنفس دهن به دهن (تنفس نجاتی) را برگذار میکند.
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه هرگاه مواد کیمیاوی با جلد یا چشم به تماس شود
هرساحۀ کاری که در آن از مواد کیمیاوی استفاده میشود باید دارای شاور برای شستشوی بدن در حالات اضطراری و ایستگاه شستشوی چشم در حالات عاجل با آب کافی برای جریان به مدت حداقل 15 دقیقه باشد. مهمتر از همه، کارگران باید در زمینۀ کمکهای اولیه در رابطه بامواد کیمیاوی که با آنها کار میکنند، آموزش ببینند.
برای حالاتی که مواد کیمیاوی با جلد به تماس شده باشد:
مواد کیمیاوی را فوراً با آب زیاد به مدت حداقل 15 دقیقه بشویید. هرچه سریعتر شروع به ریختن آب نمایید و هرقدر مدت بیشتر این کار را انجام دهید، آسیب بیشتر محدود ساخته میشود.
مواد کیمیاوی قابل اشتعال و آنهایی که به سرعت از طریق جلد جذب میشوند، باید برای مدت بیشتری (30 دقیقه تا 1 ساعت) شسته شوند..
پس از شستن مواد کیمیاوی از روی جلد، فرد را به شفاخانه یا کلینیک انتقال دهید، حتی اگر هیچ علامۀ از آسیب موجود نباشد. معلومات در مورد مواد کیمیاوی را باخود داشته باشید.
برای حالاتی که مواد کیمیاوی با چشم به تماس شده باشد:
رام بمانید.
فوراً چشم یا هردو چشم را بشویید. از آب زیاد استفاده کنید و حداقل 15دقیقه به شستشو ادامه دهید.
اگر وسیلۀ شستشوی عاجل چشم دارید، آن را روشن کنید و هنگام شستشو از انگشتان خود برای باز نگه داشتن پلکهای چشم استفاده کنید.
اگر مجبورید با دست به چشمهای خود آب بریزید، در حین ریختن آب چشمهای خود را باز نگه دارید. برای باز نگه داشتن آنها کمک بخواهید.
اگر نمیتوانید بایستید، یک نفر دیگر میتواند روی چشمهای شما آب بریزد. اگر فقط یک چشم متأثر شده است، سر خود را کج کنید تا ریختن آب از روی پل بینی صورت گرفته و به سمت گوش بریزد. اجازه ندهید آب از چشم متأثر شده به چشم دیگر بریزد. اگر هردو چشم متأثر شده باشد، دراز بکشید و سر خود را به عقب خم کنید، در این حالت فرد آب را روی پل بینی طوری میریزد که به هردو چشم جریان یافته و آنها را همزمان بشوید.
در اسرع وقت به کارکن صحی مراجعه کنید.
کمکهای اولیه
کمکهای اولیه وقتی مواد کیمیاوی وارد دهن شوند
به فرد کمک کنید تا آرام بماند.
برچسپ (لیبل) یا هرگونه معلوماتی را که میتوانید در مورد مادۀ کیمیاوی پیدا کنید. معمولاً برچسپ شامل بخش کمکهای اولیه با دستورالعملهایی برای بلع تصادفی این مواد است. با مطالعۀ آن متوجه خواهید شد که آیا فرد باید مواد کیمیاوی را استفراغ کند یا خیر. پیروی از این توصیه بسیار مهم است.
در برچسپ ممکن است از پادزهری یاد شده باشد که در صورت بلعیده شدن مادۀ کیمیاوی از آن استفاده گردد. اگر آن پادزهر را دارید به فرد مسموم بدهید.
تابلیتهای زغال فعال شده (Activated Charcoal) یک تداوی معمول و ارزان برای کمک به افراد مسموم شده است. میتوانید از آن به فرد بدهید، مگر این که در برچسب مادۀ کیمیاوی ویا در ورق معلومات ایمنی نوشته شده باشد که نمیتوانید زغال فعال به فرد بدهید.
هرگاه در برچسپ ممانعت نشده باشد، میتوانید یک گیلاس آب یا شیر به فرد بدهید. اما زیاد ندهید.
پس از پیروی از دستورالعملهای روی برچسپ تا جایی که میتوانید، سریعاً فرد را به کلینیک یا شفاخانه انتقال دهید. نام، برچسپ ویا هرگونه معلوماتی را که در مورد مادۀ کیمیاوی دارید، باخود ببرید.
اگر فرد بیهوش است، او را به پهلو بخوابانید تا از استفراغ خود خفه نشود. تنفس او را بررسی کنید. سریع درخواست کمک کنید تا بتوانید او را به شفاخانه یا کلینیک انتقال دهید.
فرد را به یک پهلو بخوابانید تا طرق تنفسی اش باز بماند.
کمکهای اولیه
چه چیزهایی باید در فابریکۀ شما موجود باشد
یک کمیتۀ کمکهای اولیه و آموزشهایی تا کارگران بدانند که چگونه به شرایط عاجل کیمیاوی واکنش نشان دهند به شمول تنفس نجات (تنفس دهن به دهن)، طرز استفاده از شاورهای عاجل و وسایل شستشوی چشم و نحوۀ جلب توجه کارگران به آگاهیها و خدمات فوری طبی.
وسایل و لوازم کمکهای اولیه برای مواد کیمیاوی مورد استفاده در فابریکۀ شما، مانند بالونهای اکسیژن، زغال فعال، و گلوکونات کلسیم یا سایر تداویهای مورد نیاز برای سوختگیهای کیمیاوی.
شمارههای تیلفون برای خواستن عاجل آمبولانس و اطلاع دادن به کلینیک یا شفاخانه و مقامات سلامت و امینی در صورت بروز حادثه.
شاورها برای حالات عاجل و ایستگاههای شستشوی چشم در تمام ساحات کاری که مواد کیمیاوی وجود دارد.
مونیتورهای هوا با زنگ خطر (آلارم) برای هوشدار در صورت بالا بودن سطح مواد کیمیاوی.
آب پاک برای نوشیدن.
تجهیزات حفاظتی شخصی برای استفادۀ روزانه و همچنین در صورت بروز حوادث و برای پاکسازی. همچنین باید لباس و کفشهای اضافی در اندازههای مختلف وجود داشته باشد تا افراد در صورت نیاز بتوانند، لباس خود را به طور کامل تعویض نمایند.
