Hesperian Health Guides
فصل 7: ارگونومیک
ویکی-سلامتی > رهنمای کارگران برای ایمنی و سلامت > فصل :7ارگونومیک
ما ماشین نیستیم. وقتی ما کارگران بدون وقفه و بدون استراحت کافی یک کار را بارها و بارها انجام دهیم، بدنهای ما خسته میشود و آسیب میبیند. سلامت روانی ما نیز متحمل رنج و ناراحتی میشود (راجعه شود به فصل :27 استرس و صحت روانی).
ارگونومی 1به ما کمک میکند بفهمیم که چگونه کار ممکن است به بدن ما آسیب برساند و برای کاهش یا جلوگیری از صدمات ناشی از کارهای تکراری و استفادۀ بیش از حد عضلات، مفاصل و اربطه چه کاری میتوانیم انجام دهیم.
چشمها و عضلات خسته که احساس ناراحتی دارند، اولین علایمی اند که نشان میدهند کار بیشتر از توان و محدودیت بدن شما بر شما فشار وارد میکند. خستگی چشم و کششهای بدن، دردها، احساس سوزنک زدن، بی حسی یا کرختی، ضعیفی ویا درد در هر قسمتی از بدن شما از علایمی هستند که نشان میدهند کار شما به بدن شما صدمه میرساند.
با ایجاد تغییراتی در نحوۀ انجام کار، بهبود وضعیت بدن در زمان کار، نحوۀ که بدن خود را حرکت میدهیم ویا با اطیمنان از تناسب ابزار کار، بهبود در تجهیزات و ایستگاههای کاری برای کارگران و بهبود در کارهایی که انجام میدهند، صدمات ارگونومی میتواند جلوگیری شوند. هرچیزی که استرس و فشار وارده بر بدن شما را کاهش دهد میتواند به محافظت از شما کمک نماید.
اگر در حال حاضر درد دارید، به یک کارمند صحی مراجعه کنید و همچنین برای کسب معلومات در مورد حرکات و درمانهایی که به شما کمک نماید در "حرکات کششی و ماساژ درد را کاهش میدهد" را بخوانید.
تغییرات کوچک میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند
کار با ماشین خیاطی در یک فابریکۀ لباس در شهر اوکلند ایالات متحده کار سختی بود. وقت به کار میرسیدیم و ناوقت برمیگشتیم و هر روز بدن ما درد میکرد. اما این یک کار خوب دایمی با پرداخت ثابت بود.
ما در مورد سازمانی به نام "مدافعان زنان مهاجر آسیایی یا AIWA" شنیده بودیم که به افراد در کارخانههای دیگر شهر اوکلند کمک میکرد. وقتی برای اولین بار آنها را دیدیم به گپهای ما در مورد کار و شغل ما گوش دادند. برای مدت طولانی احساس میکردیم که هیچ کسی به مشکلات ما اهمیت نمیدهد اما "مدافعان زنان مهاجر آسیایی یا AIWA" این کار را کرد. در آن جلسه نتوانستیم جلو گریۀ خود را بگیریم.
بعد از آن با زنان سایر فابریکهها آشنا شدیم. از درد شانه، کمر و بازوها و درد مداوم در آرنج، بند دست و بازوهای خود صحبت کردیم. ما در مورد این که وقتی به خانه میرویم بسیار خسته هستیم و از خود و خانوادۀ خود نمیتوانیم مواظبت کنیم، گپ زدیم. آموختیم که با دردهای خود تنها نیستیم.
سازمان "مدافعان زنان مهاجر آسیایی یا AIWA" ارتباط ما را با برنامۀ ارگونومی در دانشگاه کالیفورنیا برقرار ساخت. آنها به ما در مورد بدن ما و این که چطور خواهد توانست محل کار تغییر یابد، آموزش دادند تا ما مجبور نباشیم که با درد زندگی کنیم.
ما در بارۀ تغییرات مورد نیاز در کارخانۀ خود بحث کردیم. ما روی کاهش دادن درد زانو تمرکز نمودیم زیرا همه این مشکل را داشتند و تصمیم گرفتیم در آن محل زانوهای ما که با ماشین به تماس است یک بالشتک بگذاریم. فایده کرد! روز بعد ما زانو درد کمتری داشتیم. همین یک تغییر کوچک تفاوت واقعی ایجاد کرد. کم کم ما شروع به فشار آوردن برای ایجاد تغییر نمودیم. برای استراحت پاهای خود در زیر ماشین زیرپائی گذاشتیم و میزهای ما جدید شد و اندکی مایل ساخته شد تا بتوانیم بدون آنکه بدن خود را خم کنیم، محل کار را بهتر ببینیم. ما حتی چوکیهای پایه دار و قابل تنظیم دریافت کردیم.
قبل از تماس با سازمان "مدافعان زنان مهاجر آسیایی یا AIWA" ما هرگز نمیدانستیم قدرت آن را داشته باشیم تا محل کار خود را بهبود بخشیم. ما فکر میکردیم که درد ناشی از کار بخشی از کار است. این درسی که از پروژه آموختیم چیزی بود که حتی پس از خروج از فابریکه با خود بردیم و زندگی مارا تغییر داد.