آلودگی ناشی از فابریکات بوت دوزی

ویکی-سلامتی > رهنمای کارگران برای ایمنی و سلامت > فصل :6کارخانجات بوت دوزی > آلودگی ناشی از فابریکات بوت دوزی

در این فصل:

 

در این فصل:

• فصل :6 کارخانجات بوت دوزی
• ساختن قسمتهای رویۀ کفش
• ساختن کف یا تلی بوت
• مونتاژ کفش
• آلودگی ناشی از فابریکات بوت دوزی

اکثر کارخانهها مواد زاید و زبالههای خود را به محلات انبار و دفن زباله انتقال میدهند. وقتی زبالههای آنها حاوی مواد کیمیاوی باشد، میتواند منجر به آلودگی زمین و آبهای زیرزمینی شود. در جاهایی که ریختن مواد کیمیاوی در محلات دفن زبالههای معمولی ممنوع است، شرکتهایی که به اصول اخلاقی پابند نیستند، سعی میکنند ضایعات مواد کیمیاوی مانند رنگ، سرش و سایر موادکیمیاوی را مستقیماً به سیستم فاضلاب عمومی راه دهند تا در مصارف خود صرفه جویی کنند. در حالی که این عمل ممکن است خلاف قانون باشد، یافتن یک مقام دولتی که بخواهد شرکت را به چالش کشیده و از این عمل باز دارد، مشکل خواهد بود.

اما در رابطه به ضایعات کارخانجات بوت دوزی یک مشکل زیست محیطی دیگری نیز وجود دارد که توقف آن دشوارتر است. وقتی بوتها کهنه میشوند چه اتفاقی میافتد؟ برخی از بوتهای چرمی برای استفادۀ طولانی مدت ساخته شده اند. اما بیشتر بوتهایی را که میخریم به زودی خراب و پاره میشوند (مانند سلیپرها و چپلیها) ویا به زودی از مد میافتند (مانند کرمچها یا کفشهای سپورتی).

در بعضی ممالک، کفشها ترمیم شده ویا استفادۀ مجدد میشوند. در برخی ممالک دیگر، کفشها مستقیماً به زباله دانی میروند. از آنجا یا به محل دفن زباله میروند ویا در زبالهسوز سوختانده میشوند. وقتی تلی کفش تخریب شود، مواد کیمیاوی استفاده شده در تهیۀ رابر یا پلاستیکی که آن را ساخته است، یک مشکل آلودگی را بوجود میآورد زیرا به محیط زیست آزاد و منتشر میشوند. اگر سوختانده شوند، مواد کیمیاوی به سرعت بیشتر در هوا پراگنده میشوند.

فتالاتها یکی از مواد کیمیاوی بسیار معمول اند که آزاد میشوند. آنها برای سیستم باروری مضر هستند. سایر مواد مضر عبارتند از: فلزات سنگین مانند سرب، کدمیوم و سیماب و همچنین هایدروکاربنهای معطر.راجعه شود به ضمیمۀ ب: مواد کیمیاوی معمول و سایر مواد.

کفشهای کهنه چیزهای جدیدی میسازند

تعدادی از شرکتهای تولید کفش برنامههایی برای استفادۀ مجدد و بازیافت کفشهای کهنه دارند.

شرکت نایک (Nike) از مواد زاید و کفشهای قدیمی نایک برای ساخت کفپوش زمینهای بازی استفاده میکند. در این کار مواد آنها مجزا شده و به رابر، اسفنج و فایبر تقسیم میشوند و سپس با مواد کیمیاوی دیگری مخلوط شده تا از آن کفپوش ساخته شود. بسیاری از افرادی که کفشهای کمپنی نایک را خریداری و استفاده میکنند، این نظریه را دوست دارند که کفشهای کهنه و قدیمی شان میتواند به چیز جدیدی تبدیل شود. با این حال، کفپوش ساخته شده توسط کمپنی نایک حاوی همان مواد کیمیاوی مضری است که برای ساخت کفش استفاده میشود و میتواند زمین و آب را مسموم کند. برای این که تولید کفش واقعاً پایدار باشد، شرکت باید تمام مواد کیمیاوی سمی را از تولید حذف کند و اطمینان حاصل نماید که موادی که مجدداً استفاده میشوند، حاوی مواد کیمیاوی نیستند.

بازیافت بعضی از کفشهای پلاستیکی مانند سلیپرها و چپلیها آسانتر است زیرا میتوانند به راحتی جمع آوری شده، ذوب شده و برای ساخت کفشهای جدید استفاده شود.

This page was updated:۱۲ Jul ۲۰۲۴