Hesperian Health Guides
سازماندهی برای مشاغل بهتر
ویکی-سلامتی > رهنمای کارگران برای ایمنی و سلامت > فصل :1کار برای امرارمعاش و خوب زندگی کردن > سازماندهی برای مشاغل بهتر
Contents
حقوق کارگران
هر کشوری قوانینی دارد که از کارگران در برابر شرایط غیرایمن و غیرعادلانۀ کار محافظت میکند. با پرسیدن از یک قانوندان، کارمند دولت، اتحادیه ویا یک سازمان دیگر کارگری ویا اجتماعی ویا با انجام تحقیق آنلاین، در مورد این قوانین بیشتر معلومات کسب کنید.
قوانین اساسی کار معمولاً حداقل دستمزد، زمان کار، رخصتی ولادی، بیمۀ صحی و ایمنی محل کار را پوشش میدهد. بیشتر این قوانین همچنین معلوماتی در مورد نحوۀ تطبیق نیز دارد: چه کسانی میتوانند فابریکات را بازرسی کنند، چگونه میتوان یک شکایت در دولت ثبت نمود و چطور دولت به حل مشکل خواهد پرداخت. برخی از کشورها قوانین بسیار خوبی روی کاغذ دارند اما اغلب دولتها تمام تلاش خود را برای اجرائی ساختن قوانین انجام نمیدهند.
حقوق کارگران نیز در قوانین بینالمللی طورمثال در کنوانسیونهای که توسط سازمان ملل متحد و سازمان بینالمللی کار تهیه شده است، صراحت دارد. کشورهای عضو سازمان ملل متحد و سازمان بینالمللی کار با امضاء کردن این کنوانسیونها توافق میکنند که این حقوق را در قوانین خود شامل ساخته و به آنها واقعیت بخشند.
کنوانسیونهای سازمان ملل متحد و سازمان بینالمللی کار میگویند که همه مردم حق داشتن شغلهای ایمن و مناسب را دارند که درآمد آن به اندازۀ کافی باشد تا برای کارگر و خانوادهاش زندگی با وقار را تأمین نموده بتواند. آگاهی در مورد این کنوانسیونها به شما کمک خواهد کرد تا دیگران را تشویق نمایید تا برای دستیابی به مشاغل بهتر مبارزه کنند و دولت شما را تشویق میکند تا قوانین کار خود را بهبود بخشیده و آنها را به اجرا در آورید. چوکات صفحۀ قبلی و ض میمۀ الف در.
حقوق زنان
آگاهی و حمایت از حقوق زنان به ویژه در فابریکههایی که محصولات صادراتی تهیه میکنند و اغلب زنان کارگر در آن اکثریت هستند، بااهمیت است. همچنان سازمان ملل متحد، سازمان بینالمللی کار و قوانین بسیاری از کشورها میگویند که زنان و مردان از نگاه حقوق اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برابر هستند، این حقوق عبارت اند از:
- دستمزد مساوی در برابر کار مساوی یا مشابه
- مساوات در آموزش و ارتقاء
- ر هائی از تبعیض منحیث زنان یا مادران
به نیازهای صحی زنان به شمول حاملگی و مواظبت از اطفال باید در طراحی مشاغل توجه صورت گیرد.
اتحادیهها و سازمانهای کارگری
قوانین بینالمللی و قوانین اکثر کشورها، یک اتحادیه را به عنوان یک سازمان تحت کنترول کارگران با حقوق و مسئولیتهائی برای دفاع از حقوق اعضای خود به رسمیت میشناسند. کارفرما باید در مورد مسائل کاری با اتحادیه که توسط کارمندان انتخاب گردیده است، مذاکره نماید. اتحادیه حق و مسئولیت مذاکره در بارۀ معاش، ایمنی و سلامت، ساعات کاری و رفتار مناسب و عادلانه با کارگران را دارد. برخی اتحادیهها همچنان در مورد طرز سازماندهی کار مذاکره میکنند. کارفرمایان و دولتها از آزار و ارعاب کارگران به دلیل عضویت شان در اتحادیه منع شده اند.
حق سازماندهی: کارگران سالها در بسیاری از کشورها برای به دست آوردن حق قانونی تشکیل اتحادیه مبارزه کرده اند، اما هنوز کشورهائی وجود دارد که سازماندهی اتحادیه توسط کارگران در آنها غیرقانونی است. حتی در جائی که داشتن اتحادیه قانونی است، کارگرانی که برای وضعیت بهتر سازماندهی میشوند ممکن است مواجه با تهدیدات، خشونت، تبعیض از طرف رؤسا، اراذل و اوباش مزدور شده، پولیس یا سربازان باشند. اما در کشورهای که جنبشهای صنفی قوی هستند، کارگران با موفقیت در اتحادیهها و جنبشها برای بهبود شرایط زندگی و کار و دستیابی به عدالت اجتماعی سهم میگیرند.
اتحادیهها و سازمانهای کارگری دموکراتیک و غیروابسته: در برخی از کشورها، اتحادیهها تحت کنترول دولت، کارفرمایان یا رهبران فاسدی هستند که از منافع رؤسا یا شرکتها به جای منافع کارگران حمایت میکنند. این اتحادیهها نشان میدهند که یک "سازمان کارگری" موجود است اما مزایای آن برای توانمند ساختن کارگران اندک است. در این حالت، کارگران اتحادیهها ویا دیگر انواع سازمانهای غیروابسته و دموکراتیک (مانند مراکز کارگری، گروههای کارگری آسیب دیده، سازمانهای زنان، سازمانهای جامعه وغیره) را تشکیل میدهند.
سایر سازمانهای کارگری
سالها است که زنان گروههایی را تشکیل میدهند تا در مورد حقوق زنان بیاموزند و تدریس نمایند و این حقوق را حفاظت نموده و گسترش دهند. گروههای زنان به زنان کمک کرده اند تا در اتحادیههای خود اصلاح و ریفورم ایجاد کرده و احترام کسب نمایند. گاهی زنان کارگر زمانی اتحادیۀ خود را ایجاد میکنند که اتحادیههای مردانه نیازهای زنان را نادیده گرفته باشند ویا به آنها اجازۀ سهمگیری مساویانه را ندهند.
در جاهائی که اتحادیهها توسط شرکتها یا دولت کنترول میشوند، کارگران همچنین انواع مختلفی از گروهها را برای مبارزه برای تغییراتی ایجاد کرده اند که اتحادیههای آنها برای آن مبارزه نمیکنند. به عنوان مثال، وقتی اتحادیهها برای جبران خسارت شغلی از کارگران آسیب دیده حمایت نمیکنند، کارگران به عنوان "قربانیان حادثه" سازمانداده می شوند تا عدالت و غرامت کارگران آسیب دیده و خانوادههای آنها را حصول کنند. وقتی اتحادیهها با آلودگی ناشی از فابریکه مخالفت نمیکنند، کارگران گروههای محیط زیستی را تشکیل داده اند تا برای انواع پاکتر انرژی و تولید مبارزه کنند. کارگران همچنین گروههائی را بر اساس قومیت، فرهنگ، زبان یا پیشینۀ ملی برای حمایت و همبستگی تشکیل داده اند. این گروهها به اعضای خود و دیگران در مورد حقوق خود و نحوه حفاظت از خود در اجتماع و محل کار آموزش میدهند. آنها همچنان به زنده نگهداشتن سنتها و ارتباطات با محل زندگی و مملکت خود کمک میکنند.
کارگران اغلب برای افزایش قدرت سازماندهی خود با گروههای دیگر ائتلاف میکنند. یک ائتلاف ممکن است حول یک کمپاین خاص شکل بگیرد یا ممکن است برای مدت طولانیتری برای اهداف وسیع سیاسی و سازماندهی گرد هم آیند. این ائتلافها ممکن است شامل اتحادیهها، سازمانهای مذهبی، گروه زنان، گروههای حقوق بشری، احزاب سیاسی، شاگردان و محصلان، متقاعدان و سایر گروههای اجتماعی و کارگری باشد.
سازمانهای کارفرمایان
شرکتها اغلب برای ارتقاء منافع خود باهم یکجا میشوند. آنها برای کاهش مالیات خود و بهبود قوانین، شرایط کار، توسعۀ محلی و موافقتنامههای تجاری بینالمللی که باعث ثبات و سودآوری برای شرکتها گردیده و سبب آن میشود که شرکتها بیشتر مفاد کنند، سازماندهی میشوند. اغلب تمایل آنها برای افزایش سود، آنها را وادار میکند که علیه کنوانسیونهای سازمان ملل متحد و سازمان جهانی کار و مقررات ملی کار و محیط زیست تلاش و لابی نمایند وبا منافع کارگران مخالفت کنند.
برخی از شرکتها برای کار فرمایان و کارگرانی که در فابریکهها محصولات آنها را تولید میکنند، کدهای رفتاری را تدوین کرده اند. در کدها آمده است که شرکت صرف با فابریکهها و قراردادیهایی کار میکند که به موارد خاصی از ستندردهای کار و حقوق بشر احترام میگذارند. این کدها ممکن است ضعیفتر از ستندردهای سازمان بینالمللی کار (ILO) و سازمان ملل متحد برای مشاغل شایسته و حفاظت از حقوق کارگران باشد، اما ممکن است نسبت به شرایط معمول موجود در یک شرکت بهتر باشد.
به عنوان مثال، این کدها معمولاً کارفرمایان را ملزم میسازند که حداقل دستمزد تعیین شده در همان کشور را برای کارگران پرداخت کنند و از قوانین ساعات کار همان محل پیروی نمایند. اما در بسیاری از کشورها، حداقل دستمزد برای فابریکههایی که اقلام صادراتی تولید میکنند بسیار پائین است و ساعات کار قانونی بسیار طولانی میباشد. بنابراین حتی وقتی کارفرمایان این قوانین را پیروی نمایند، بازهم کارگران بسیار خسته از کارطولانی و فقر زندگی خواهند بود. نزد بسیاری از مردم این سوال است که چرا شرکتهای چند ملیتی این کودهای ضعیفتر را در عوض استفاده از ستندردهای بینالمللی که ملل متحد و سازمان بینالمللی کار با آن توافق دارند ایجاد میکنند. با این وجود، گاهی اوقات این کدها منجر به پیشرفتهایی میشوند که کارگران میتوانند با استفاده از آنها برای شرایط بهتر سازماندهی کنند.
برخی از شرکتهائی که در مورد حقوق بشر، محیط زیست و تغییرات اقلیمی نگران هستند، شروع به سازماندهی کرده اند تا یکدیگر را برای تغییر منابع انرژی و روشهای تولید کمک کنند. گروههایی مانند سازمان غیردولتی بیز (Biz NGO) در تلاش هستند تا به شرکتها کمک نمایند تا مواد کیمیاوی مضر را از فرایندهای تولید خود حذف کرده و در نتیجه سلامت محیط زیست و کارگران را بهبود بخشند. موسسۀ "تجارت برای مسئولیت اجتماعی" متکفل پروژۀ HER میباشد تا زنان شاغل را در زمینۀ مسائل صحی حمایت کند. انستیتوت حقوق بشر و تجارت هم در محلات کار و هم در سطح پالیسی سازی در مورد حقوق کارگران مهاجر، تهدیدهای ناشی از نظارت دیجیتالی کارگران و سایر مسائل، فعالیت دارد. وقتی شرکتها ارزش نورمهای بینالمللی را برای حقوق بشر، حقوق کارگران و حقوق زنان بپذیرند، میتوانند مجموعۀ از منابع تغییر دهندۀ بازی را در تلاشهای ما برای محلات کار ایمن و یک جهان پایدار به ارمغان آورند.
 |
 |
 |
 |