Hesperian Health Guides

تبعیض در کارخانه

در این فصل:

تصادفی نیست که اکثر کارگران در کارخانجات صادراتی زنان جوان هستند. چون جامعه به این زنان میآموزد که از مردان اطاعت کنند و به آنها خدمت کنند، رؤسا فکر میکنند که آنها معاشات کمتر و کار سخت کارخانجات را میپذیرند. آنها همچنین می دانند که بسیاری از زنان جوان از تعلیم محروم شده اند بنابراین کار در کارخانه یکی از معدود فرصتهایی است که آنها دارند. این امر باعث میشود تا رؤسا معتقد شوند که زنان کمتر "مشکل" ایجاد میکنند. همین امر در مورد افرادی که برای یافتن کار مهاجرت میکنند نیز صادق است.

=محروم شدن از وظایف و ترفیعات

کارگران جوان و زنان در وظایف کم مهارت با این وعده استخدام میشوند که بعداً ارتقاء خواهند یافت. اما پس از یادگیری مهارتهای لازم برای تغییر وظیفه ویا سوپروایزر شدن، رؤسا ممکن است همچنان به پرداخت معاشات اولیۀ به آنها ادامه دهند.

زنان معمولاً ارتقاء نمییابند حتی اگر واجد شرایط باشند.

a woman speaking.
سازماندهی برای بالا بردن حداقل دستمزد چه فایده خواهد داشت اگر ما به عنوان زنان تضمینی برای دستمزد برابر نداشته باشیم؟

دستمزد کمتر

دستمزدها در کارخانجات صادراتی پایین است. با این حال، زنان، افراد بومی و اقلیتهای قومی، کارگران مهاجر و افراد دارای معلولیت معمولاً دستمزد کمتری دریافت میکنند.

تبعیض دستمزد به این معنی است که برخی از کارگران توانایی کمتری برای تهیۀ غذای خوب و مغذی، مسکن مناسب، مواظبتهای صحی و خدمات اساسی مانند آب پاک دارند. تبعیض در پرداخت به این معنی است که آنها باید بیشتر و سختتر کار کنند تا بتوانند زندگی خود را تأمین نمایند و این یعنی به مدت طولانیتری معروض به مواد سمی و حرکات تکراری قرار میگیرند.

رفتار تحقیرآمیز

توهین و آزار و اذیت رئیس برای ایجاد احساس بیارزش بودن و ترس در کارگران است و میتواند منجر به مشکلات جسمی و روحی شود. با زنان، افرادی که مهاجر میشوند، افراد بومی، افراد دارای پوست تیرهتر و افراد دارای معلولیت اغلب به گونۀ رفتار میشود که احساس کنند آنها بیشتر نافهم و احمق بوده ویا ارزش کمتری نسبت به سایر کارگران دارند. زنان اغلب مورد تحقیر و آزار و اذیت قرار میگیرند زیرا از مردان کمتر به نظر میرسند.

وقتی که عزت نفس کارگران به دلیل تبعیضهایی که در محل کار و جامعۀ خود با آن مواجه هستند آسیب میبیند، ممکن است احساس کنند قدرتی برای مبارزه با شرایط کاری ناعادلانه و ناسالم ندارند. با این حال، حتی زمانی که اینطور فکر نمیکنیم، همۀ ما در یک یا چند بخش از زندگی خود قدرت داریم (مراجعه شود به "ما نیز قدرت داریم!").

وظایف خطرناک

کثیفترین، خطرناکترین و کم درآمدترین وظایف در کارخانجات به کارگرانی میرسد که کمترین قدرت را در کارخانه یا جامعه دارند. یا این وظایف به عنوان تنبیه به کارگران سازماندهنده داده میشود تا آنها را منزوی ساخته، مورد آزار و اذیت قرار داده و بر آنها فشار وارد کنند تا خاموش بمانند. وقتی تجهیزات و ابزار برای زنان مناسب ط راحی نشده باشند، میتوانند منجر به مشکلات صحی جدی ناشی از مسمومیت و باعث کشش عضلی و استفادۀ بیش از حد اعضاء (مراجعه شود به فصل :7 ارگونومیک ) گردد. زنانی که حامله میشوند باید به وظایفی منتقل شوند که دشواری کمتری داشته و کم خطر باشند. وقتی این اتفاق نمیافتد، آنها و کودکان شان را در معرض خطر قرار میدهد (مراجعه شود به فصل :26 صحت باروری و جنسی).

2 men calling to another man they are following in the street.
را میگیرید شما وظایفما.
شما باید به همان جایی میماندید که به آن متعلق هستید!

خشونت

رؤسا از خشونت کار گرفته ویا به خشونت تهدید میکنند تا کارگران را کنترول نمایند. اما اغلب همان کارگرانی با خرابترین انواع خشونت مواجه میشوند که بیشترین تبعیض برضد آنها وجود دارد. زنان و کارگران مهاجر بیشتر مورد هدف قرار میگیرند. خشونت در داخل یک کارخانه اغلب بازتابی از تبعیضاتی است که در جوامع ما با آن مواجه هستیم.

ملامت کردن کارگران به عوض رئیس

میلیونها نفر از مناطق روستایی کشور چین برای کار در کارخانجات شهرهای بزرگ مهاجرت میکنند. در واقع دولت چین شرکتها را تشویق میکند تا کارگران مناطق فقیر چین را که اکثراً اقلیتهای قومی در آنها زندگی میکنند، استخدام نمایند. رؤسا میدانند که این افراد مهاجر فقر و سختی را در شهرهای خود رها کرده اند و به دنبال وظیفه برآمده اند. کارفرمایان از این بیچارگی آنها سود برده و میگویند: "افراد زیادی مانند شما بیرون دروازۀ فابریکه هستند که منتظر کار میباشند. پس شکایت نکنید و گرنه شما را اخراج مینماییم و افراد جدیدی را استخدام میکنیم".


کارگرانی که مهاجر میباشند با سختیهای متفاوتی نسبت به کارگران محلی روبرو میباشند اما در داخل چهاردیوار کارخانجات، همه از شرایط کاری ناعادلانه و ناامن آسیب میبینند.


در کارخانجات گوانگدونگ (Guangdong) مردم گروه "هان" که اکثریت هستند با مردم گروه "اویغور" که مسلمان اقلیت هستند، درگیر شدند. مردم هان به دلایل زیادی از گروه جدید ناراحت بودند. وقتی رئیس شروع به اخراج کارگران هان و جایگزینی آنها با کارگران اویغور کرد، بسیاری از افراد هان به جای ملامت نمودن رئیس به ملامت نمودن اویغورها پرداختند. هنگامی که شایعات دروغین در مورد تجاوز مردان اویغور به زنان هان منتشر شد، هانها تمام ناامیدی و خشم خود را در مبارزه با اویغورها به کار گرفتند. درگیری بین صدها کارگر هان و اویغور درگرفت و شورش ساعتها ادامه یافت. دو نفر کشته شدند. دعوا بین مردم هان و مردم اویغور در جوامع دیگر نیز در گرفت.

illustration of the above: workers fighting with bats, knives, and fists.


در نهایت پولیس مجبور به مداخله شد و بسیاری از کارگران را دستگیر و لت و کوب نمود. اما چیزی تغییر نکرد. کارگرانی که اخراج شده بودند دوباره استخدام نشدند و شرایط در کارخانجات هم برای هانها و هم برای اویغورها بدتر شد.

تفرقه بین کارگران

وقتی جامعه به برتری یک گروه بر گروه دیگر اعتقاد داشته باشد این موضوع به محیط کار نیز انتقال مییابد. کارگرانی که رنگ جلد آنها روشنتر است ممکن است به کارگرانی که رنگ جلد تیرهتری دارند نگاه تحقیرآمیزی داشته باشند. در جوامع نژادپرستانه در همه جا، حتی فقیرترین افراد دارای جلد روشنتر معمولاً امتیازاتی دارند که افراد دارای جلد تیره از آن برخوردار نیستند. افراد مبتلا به اچآیوی (ویروس مرض ایدز)، معلولیت یا خصوصیاتی که آنها را به طور آشکار متفاوت میکند، اغلب بیشتر مورد سوءرفتار قرار میگیرند.

3 people talking at a table in a lunchroom while 3 others sit quietly thinking at another table.

نداشتن نمایندگی در اتحادیه یا

اتحادیهها و گروههایی که از کارگران حمایت میکنند باید از تمام کارگران موجود در کارخانه نمایندگی کرده و برای نیازهای همه کارگران مبارزه نمایند. اما گاهی اوقات اتحادیهها توسط گروهی از کارگران رهبری میشوند که قدرت یا امتیاز بیشتری نسبت به دیگر کارگران دارند. آنها ممکن است برای مسائلی که فقط برای خودشان و گروهشان مؤثریت دارد، مبارزه کنند یا از مسائلی که سایر کارگران را متأثر میسازد ندانند (یا علاقۀ به دانستن آن نداشته باشند).

a woman sitting at the back of a meeting room, holding a child and thinking.


Wgthas black-un.png Wgthas black-ilo.png حق مساوات Wgthas white-cedaw.png

اعلامیۀ جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد میگوید، هر فر:

  • بدون درنظرداشت نژاد، جنس، زبان، مذهب، عقاید سیاسی، منشأ ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا حالات دیگر از حقوق و آزادیهای مساوی برخوردار است.
  • حق دارد کارکند، آزادانه شغل انتخاب نماید، از شرایط کار منصفانه و حمایت در برابر بیکاری بدون تبعیض برخوردار شود.
  • حق دارد بدون تبعیض در مقابل کار مساوی دستمزد مساوی داشته باشد.
  • حق دریافت دستمزد منصفانه و کافی را بدون تبعیض برای کار خود دارد.
  • حق تشکیل اتحادیههای حرفوی را دارد.


کنوانسیون بینالمللی سازمان ملل متحد در مورد رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی (ICERD):

  • تبعیض بر اساس نژاد، رنگ یا منشأ ملی یا قومی را ممنوع میکند.
  • آزادی حرکت، آزادی عقیده و بیان و حق تجمع و گردهمآیی مسالمتآمیز را برای همه تضمین میکند.
  • به کارگران حق تشکیل اتحادیههای کارگری و عضویت در آنها را میدهد.
  • دسترسی برابر به صحت عامه، مواظبتهای طبی و امنیت اجتماعی و همچنان تعلیم و آموزش را فراهم میکند.


کنوانسیون سازمان بینالمللی کار (ILO) در مورد تبعیض (وظیفه و شغل) (شمارۀ 111) تبعیض را بر اساس نژاد، رنگ، مذهب، عقاید سیاسی یا منشأ ملی یا قومیتی در به دست آوردن وظیفه، نوع وظیفه و اعمال حقوق کارگر ممنوع میکند. سازمان جهانی کار به طور خاص از حقوق گروههای آسیب پذیر از جمله: حقوق مردم بومی و قبیلهای، کارگران مهاجر، کارگران زن و اطفال کارگر حمایت میکند.

کنوانسیون سازمان بینالمللی کار (ILO) در مورد دستمزد مساوی (شمارۀ 100) میگوید همه کارگران اعم از زن و مرد باید در برابر کار مساوی دستمزد مساوی دریافت کنند.

کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان (CEDAW) میگوید:

  • زنان حق دارند از امنیت وظیفوی و ارتقای وظیفوی برخوردار شوند.
  • زنان حق دسترسی برابر به حمایتهای صحی و ایمنی را دارند.
  • زنان در دوران بارداری از حق حمایت ویژه برخوردار اند.
  • کارفرمایان نمیتوانند زنان را به دلیل باردار بودن (حاملگی) اخراج کنند.
نقش سازمان ملل متحد، سازمان بینالمللی کار و سایر سازمانهای بینالمللی که برای ارتقاء حقوق کارگران کار میکنند در ضمیمۀ الف تشریح شده است.


This page was updated:۱۲ Jul ۲۰۲۴