Hesperian Health Guides

تبعیض مشکل همه است

در این فصل:

دیدن نابرابری که خود ما آن را تجربه میکنیم آسان است. دیدن این که دیگران چگونه از نابرابریهایی که ما آنها را تجربه نمیکنیم آسیب میبینند و دیدن طرقی که ما برضد دیگران از تبعیض کار میگیریم، مشکلتر است. هنگامی که سازماندهی ما دسترسی نابرابر به فرصتها، منابع و قدرت در کارخانجات را به چالش میکشد باید به نقشی که هریک از افراد به شمول خود ما در تداوم تبعض ایفا میکنیم، توجه نماییم.

فعالیت کی قدرت دارد؟

  1. در یک گروه با استفاده از شیوۀ "طوفان مغزی" ببینید چه کسی در فابریکۀ شما قدرت بیشتری دارد. از اشتراک کنندگان بخواهید توجه کنند که افراد چه خصوصیاتی ممکن است داشته باشند یا در چه موقفهایی قرار گیرند که به آنها اجازه دهد از قدرت خود برای بدرفتاری با دیگران استفاده کنند. از نام افراد کار نگیرید، بر موقفها یا ویژگیهایی که دارند تمرکز کنید. این موارد را در سمت راست یک تخته یا یک تکه کاغذ بزرگ تحت عنوان "قدرت بیشتر" بنویسید..
  2. از اشتراک کنندگان بخواهید تا در مورد ویژگیهای افراد یا موقفهایی فکر کنند که به آنها قدرت کمتری میدهد و آنها را در معرض تبعیض قرار میدهد. این موارد را درست در سمت چپ لست قبلی، تحت عنوان "قدرت کمتر" بنویسید. آیا اشتراک کنندگان مثالهایی از این افرادی که علیه آنها از تبعیض کار گرفته شده است ارائه داشته اند: چه واقع میشود؟
  3. illustration of the 2 lists described above.
  4. در مورد نحوۀ استفاده از قدرت در کارخانه بپرسید: آیا افرادی که قدرت بیشتری دارند از آن در کارخانه برای کمک به دیگران استفاده میکنند یا ضرر رساندن به آنها؟
  5. به هریک از اعضای گروه یک موقف و چند ویژگی از ستونهای قدرت بیشتر و قدرت کمتر را اختصاص دهید. مطمئن شوید که تعداد مساوی نقشها را از هر ستون اختصاص دهید و نقشها را تصادفی (به حکم قرعه) اختصاص دهید.
  6. حالا از افراد گروه بخواهید که برخیزند و پهلو به پهلو بایستند. مطمئن شوید که فضای کافی برای حرکت به جلو و عقب وجود دارد.
  7. با استفاده از هریک از ویژگیها و موقفهای موجود در لیست "قدرت بیشتر"، بگویید: "اگر شما مرد هستید یک قدم به جلو بردارید"، ویا "اگر کارگر قراردادی هستید یک قدم به جلو بردارید". سپس با استفاده از فهرست موجود در ستون "قدرت کمتر" بگویید: "اگر شما زن هستید یک قدم به عقب بروید"، ویا "اگر یک کارگر مؤقت هستید یک قدم به عقب بروید". با تناوب از خصوصیات هردو لیست نام برده و ادامه دهید تا همه اشتراک کنندگان چندین قدم بردارند و افراد بتوانند ببینند که در مکانهای مختلف هستند.
  8. از افراد بخواهید تا به گروه بگویند که چی ترکیبی از ویژگیها و موقفهایی دارند که به مکان یا جایگاه آنها در راه پیمایی قدرت سهیم بوده است.
  9. a group of people doing the activity described above.
  10. جایزه یا جوایزی را آماده کنید (یک پارچه از میوه یا بستۀ غذایی دیگری)، اما ابتدا آن را به افرادی که در راه پیمایی قدرت "بازنده" بودند بدهید و بگویید: "چرا باید افراد دارای قدرت همیشه برنده باشند؟" بعد به همه یک بسته از غذا بدهید.
  11. a man who wears a suit speaking.
  12. با بحث در مورد این که چه چیزی باید تغییر کند تا کار و قدرت در کارخانه بیشتر مساوی گردد، فعالیت را پایان دهید. در نقشهای مختلف افراد چه کاری را باید متفاوت انجام دهند؟ همچنین میتوانید فعالیت ما هم قدرت داریم!

بهبود وضعیت زنان در جامعه و محل کار

تبعیض علیه زنان در خانه و جامعه اغلب بدون تفکر توسط کارگران و مدیران وارد کارخانه میشود و باعث تقویت تبعیض در محیط کار میگردد. اما با تلاش برای تعیین قوانینی در محل کار که تبعیض را منع مینماید، نگرش و طرز تفکر در مورد آنچه زنان میتوانند و نمیتوانند انجام دهند ممکن است تغییر کند. این تغییر ممکن است از کارخانه خارج شده و به جامعه نیز وارد گردد. ارزش امتحان کردن را دارد و فعالیتهای این فصل میتواند به شما در ایجاد تغییرات کمک کند.

شیفت دوم

قبل و بعد از روزها و شبهای طولانی کار در کارخانه، بسیاری از کارگران زن در خانه به کار کردن ادامه میدهند: زنان آشپزی میکنند، پاک کاری میکنند و از خانوادههای خود مواظبت مینمایند. کار کردن در بیرون منزل و بعد از آن به خانه آمدن برای کار بیشتر به این معنی است که خانمها 2وظیفه را پیش میبرند که یکی از آنها معاش کافی ندارد و دیگری اصلاً معاشی ندارد!

کار بیش از حد در کارخانه و در خانه، کار مضاعف یک زن اغلب باعث دوچندان شدن استرس آنان میشود. تقاضاهای رسیدگی به نیازهای عاطفی خانواده و مواظبت از خانواده، یکجا با تأمین نیازهای اقتصادی خانواده از طریق کار در کارخانه، زندگی بسیاری از زنان را مانند خطوط مونتاژ دارای سرعت زیاد میسازد که دارای سهمیۀ تولید غیرقابل دستیابی میباشند. چیزی که بعد از تلاش و کارآیی بالا تولید میشود، ناراحتی و استرس است که میتواند باعث مشکلات جسمی، روانی و احساسی گردد. مراجعه شود به فصل :27 استرس و سلامت روان.

با تمام وظایف خانوادگی و کاری، برای یک زن وظیفه دار، سخت است که زمانی را برای تهیۀ غذای سالم، مواظبت از نیازهای خود و برای استراحت پیدا کند، چه رسد به شرکت در گروههای اجتماعی، گروههای زنان یا گروههای کارگری.

حمایت از زنان برای پیوستن به تلاشهای سازماندهی شده.

از آنجایی که بسیاری از زنان در شیفت دوم کار میکنند و از آنجا که محیط کارخانهها اغلب خطرناک هستند، زنان برای سهمگیری در جنبشهای کارگری با موانعی روبرو هستند. گروه شما میتواند رویدادهای کارگری را برای همه بیشتر خوشآیند سازد، اگر:

  • جلسات را نزدیک به محل زندگی کارگران دایر نماید. مطمئن شوید که وسایل حمل و نقل ایمن برای رسیدن به آنجا و رسیدن به خانه در دسترس است.
  • جلسات را در مواقعی برگزار کند که با کار زنان در خانه مغایرت نداشته باشد. زنان بسیاری از وظایف وقتگیر خانه مانند شستن، پخت و پز، آوردن آب، جمع آوری مواد سوخت و غذا را بر عهده دارند. بسیاری از زنان از فرزندان، والدین یا سایر اعضای خانواده نیز مواظبت میکنند.
  • در وقت تدویر جلسات امکان مواظبت از اطفال را فراهم سازد. اگر بتوانید غذا نیز عرضه کنید.
  • سیاستهای جنسیتی را ایجاد کند که برای اتحادیه کارآمد باشند. برای حضور تعداد زنان در دفاتر اتحادیه هدف تعیین کند و برنامههایی را راه اندازی کند تا فعالیتهای زنان در اتحادیه افزایش یابد.

فعالیت در یک روز چه کارهایی را انجام میدهید؟

وقتی زنان کارگر مجبور اند تمام ساعات آزاد خود را در منزل صرف انجام تمام کارهای خانه کنند، زمانی را برای استراحت، رسیدگی به نیازهای خود، خوردن غذای خوب، تفریح، سهمگیری در جامعه ویا پیوستن به کمپاینهای سازمان دهی شده ندارند. این فعالیت کمک میکند تا همه وظایفی که زنان در محل کار و خانه دارند قابل دید گردند.

از اعضای گروه در مورد تمام وظایف و مسئولیتهای شان در طول روز بپرسید. روی تخته جوابات زنان را در یک طرف و جوابات مردان را در طرف دیگر بنویسید.

  1. از اعضای گروه در مورد تمام وظایف و مسئولیتهای شان در طول روز بپرسید. روی تخته جوابات زنان را در یک طرف و جوابات مردان را در طرف دیگر بنویسید.
  2. چگونه آنها را مقایسه میکنند؟ کدام انواع مسئولیتها را یک گروه دارد که گروه دیگر ندارد؟ به نظر شما چرا اینطور است؟
  3. the 2 lists described above; a woman points to them and speaks.
  4. از هر گروه بخواهید بگویند چه کارهایی را دوست دارند یا دوست ندارند در طول روز انجام دهند. آنها میتوانند هر تعداد از کار را که در کنار تخته جای میگیرند فهرست کنند. بپرسید: آیا برای انجام کارهایی که دوست دارند، وقت دارند؟
  5. a man speaking.
    گر من هر هفته یکبار غذای شب را تهیه کنم، خانم من میتواند در یک ورکشاپ شبانۀ اتحادیه اشتراک کند.
  6. بحث کنید که چگونه مردان و زنان میتوانند در برخی از کارهای مربوط به مواظبت از خانه و اطفال مساویانه سهم بگیرند.


همه افراد را در تلاشهای سازماندهی شده، شامل سازید

اتحادیهها، کمیتههای صحی و ایمنی و سایر گروههای کارگری باید از تمام کارگران نمایندگی کرده و برای نیازهای تمام کارگران کارخانه مبارزه کنند و بخصوص بر گروههایی که معمولاً قدرت کمتری دارند مانند زنان تمرکز نمایند.

یکی از راههایی که اتحادیهها میتوانند از شنیدن و نمایندگی صدای افراد تحت ستم اطمینان حاصل کنند این است که مطمئن شوند رهبری آنها شامل افرادی از آن گروهها میشود. با این حال، نمایندگی به این معنی نیست که صدای زنان شنیده خواهد شد. رهبران مرد نیز باید به برابری زنان متعهد باشند.

Wgthas Ch21 Page 314-1.png
کارخانههای ما، مانند جوامع ما، اکنون بسیار متنوع هستند، پس چرا اتحادیه نیز نباید متنوع باشد؟ تا مبارزه برای برابری در اتحادیه فقط یک قدم مانده است، اما وقتی به آن دست یابیم دروازههای همبستگی، اتحاد و زندگی بهتر را برای همه در جوامع خود باز میکنیم.

فعالیتهایی را با یک گروه یا اتحادیه سازماندهی کنید تا در مورد طرق مختلف تأثیرات جنسیت بر زنان و مردان صحبت نمایید. برخی گروههای زنان سازمان مییابند تا با شریک ساختن معلومات در مورد حقوق زنان از طریق ورکشاپها و جلسات، پوسترها، آگهیها، خبرنامهها و حتی از طریق ترانهها و تئاتر، تبعیضات را به چالش بکشند.

مسائل جنستیی برای چانه زنی اتحادیهها با کار فرما

  • منع آزار و اذیت جنسی
  • رفع خشونت علیه زنان
  • دستمزد مساوی برای کار مساوی.
  • دسترسی به مشاغل یکسان – عدم تبعیض جنسیتی در محل کار.
  • انتقال ایمن به کارخانه و برعکس.
  • حقوق والدین و تسهیلات مواظبت از طفل به شمول دادن وقت در طول روز برای شیردهی.
  • عدم انجام تست بارداری اجباری یا عدم اخراج کارگرانی که حامله میشوند.
  • ساعات کاری انعطاف پذیر برای این که کارگران بتوانند از اعضای خانواده مراقبت کنند.

استفاده از قوانین در مبارزه بر ضد تبعیض

اکثر دولتها قوانینی دارند که تبعیض در محل کار و جامعه را ممنوع میکند. اگر تصمیم دارید تبعیض را به رئیس خود، به برندهایی که کارخانۀ شما محصولات آنها را تولید میکنند، به دولت یا به گروه حقوق بشر در جامعۀ خود گزارش دهید، شما باید:

تا حد امکان در مورد حادثه یا حوادث تبعیض آمیز معلومات داشته باشید. بنویسید یا از کسی بخواهید که به شما در نوشتن حقایق اتفاق افتاده به شمول تاریخ، زمان، مکان، اسم شاهدان و سایر جزئیات کمک کند. اگر اغلب این حوادث اتفاق میافتد، یک لیست در حال تکمیل شدن را باخود داشته باشید. همچنین کمک کننده خواهد بود اگر چیزی را که به شما گفته میشود، ضبط کنید. از گوشی همراه خود برای فلم برداری از حوادث استفاده کنید.

با سایر کارگرانی که ممکن است تبعیض را تجربه کنند، ارتباط برقرار کنید. کار با گروههایی که وجه اشتراک دارند، طورمثال، گفتگوی سازمان دهندگان زن با کارگران زن، ممکن است باعث شود افراد راحتتر در مورد تبعیضهایی که با آن مواجه هستند، صحبت کنند. تجربیات آنها را به فهرست رویدادهای تبعیضآمیز در کارخانۀ خود اضافه کنید اما نام کارگران را فاش نکنید مگر این که خودشان اجازه بدهند. حتی اگر تصمیم دارید که اکنون تبعیض را به رئیس یا مقامات دولتی خود گزارش ندهید، این معلومات میتواند در سازماندهی کارگران به کار گرفته شود ویا اگر اوضاع بدتر شد میتواند برای نشان دادن مدت زمان وقوع چنین حالاتی مفید باشد.

از کارگران، حقوق بشر، حقوق زنان یا سایر گروههای اجتماعی در جستجوی حمایت باشید. تبعیض در بسیاری از بخشهای زندگی افراد را تحت تأثیر قرار میدهد. سازمانهای غیردولتی در جامعۀ شما ممکن است در حال سازماندهی برای مبارزه با تبعیض باشند. آنها میتوانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید چه استراتیژیی ممکن است برای شما و کارگران کارخانۀ شما بهترین مؤثریت را داشته باشد.

Prs Wgthas Ch21 Page 315-1.png

قدرت خود را پیدا کنید

تبعیضهایی که کارگران در کارخانه و جامعه با آن روبرو هستند میتواند باعث شود که آنها احساس نمایند شایستۀ رفتار مناسب منجمله حصول دستمزدی که کفاف زندگی را بنماید، محافظت شدن در مقابل خطرات کار و برخورداری از مزایای مناسب، نیستند. به آنها گفته میشود "فقط از اینکه وظیفه دارید، خوشحال باشید". وقتی این نظریات توسط همکاران تکرار میشود، عزت نفس آنها بیشتر آسیب میبیند، بخصوص برای آنانی که همه با چالشهای مشابه مواجه نیستند. بعضی اوقات احساس میکنیم که ما قدرتی برای مبارزه با شرایط کاری ناعادلانه نداریم. بهرصورت، حتی زمانی که اینطور فکر نمیکنیم، بازهم همۀ ما در بخشهایی از زندگی خود قدرت داریم. ما:

Wgthas Ch21 Page 316-1.png
دارای قدرت در درون خود هستیم که به ما امید میدهد تا برای آیندۀ مبارزه کنیم و تا خودمان را بشناسیم و به خود باور داشته باشیم.
دارای قدرت با سایر کارگران هستیم. اگرچه ما باهم متفاوت هستم اما با بسیاری چالشهای مشابه در محل کار خود مواجه میباشیم. کار با سایر کارگران به شما این امکان را میدهد تا در مسئولیت (و خطر) سازماندهی اشتراک داشته باشید، اما همچنان به شما اجازه میدهد تا به اهداف بزرگتری برسید!
Wgthas Ch21 Page 316-2.png
Wgthas Ch21 Page 316-3.png
دارای قدرت برای اقدام و تغییر شرایط محیط خود هستیم. چه با گروهی از افراد کار کنیم یا خیر، هیچکس نمیتواند قدرت دفاع از حقوق ما را از ما بگیرد.

فعالیت ما هم قدرت داریم!

  1. گروه را به جورهها تقسیم کنید. از هر فرد بخواهید تا در بارۀ رویدار یا تجربۀ که در آن احساس ناتوانی کرده است به دیگری بگوید. سپس از آنها بخواهید در مورد تجربۀ که به آنها احساس قدرت و احترام داده است بگویند.

  2. Prs Wgthas Ch21 Page 317-1.png
  3. گروه را دوباره باهم یکجا سازید و از یک نفر از هر جوره بخواهید یکی از داستانهای احساس قدرت یا احترام را تعریف کند. از یک ورق کاغذ بزرگ استفاده کرده و از چیزهایی که به افراد احساس قدرت داده است، فهرستی تهیه کنید..

  4. سپس از یک نفر از هر جوره بخواهید تا یکی از داستانهایی احساس ناتوانی را تعریف کند. در مورد هر داستان بحث کنید.
    Prs Wgthas Ch21 Page 317-2.png
    • برای آن که در این شرایط یک فرد احساس کند حمایت شده است، شما چه کرده یا گفته میتوانید؟
    • برای حمایت از آن کارگر، ما به عنوان یک گروه چی کاری میتوانیم انجام دهیم؟
    • برای تغییر وضعیت ما چی کرده میتوانیم؟
  5. رمورد آنچه که باعث میشود افراد احساس قدرت کنند، نظرات افراد را در فهرست اضافه کنید.
  6. با بحث در مورد این که چگونه میتوانیم این نظریات را در سازماندهی خود و در راههایی برقراری ارتباط بایکدیگر به کار گیریم، موضوع را جمع بندی کنید.

آنها تفرقه میاندازند و حکومت میکنند، ما متحد میشویم و پیروز میشویم!

کارخانۀ کوچک ما در لوس آنجلس- ایالات متحدۀ امریکا، فقط 20کارگر داشت، اما ما از 5کشور مختلف آمده بودیم و به 5زبان مختلف صحبت میکردیم. ما نمیتوانستیم حتی در مورد اتفاقاتی که در محل کار بوقوع می رسید، صحبت کنیم. مشکل دیگر این بود که بسیاری از ما بدون داشتن جواز قانونی کار میکردیم. وقتی کسی از دریافت 35ساعت دستمزد شکایت میکرد درحالی که 50 ساعت کار میکردیم، صاحب کار ما را تهدید میکرد که اخراج خواهیم شد. تنش نژادی زیادی نیز وجود داشت. ما چیز زیادی در مورد یکدیگر نمیدانستیم و وقتی رئیس به ما میگفت فردی از یک گروه کمتر از دیگران کار میکند ما به راحتی همه اعضای آن گروه را ملامت میکردیم. سازماندهی بسیار مشکل بود.


یک سازمان غیردولتی در جامعۀ ما با بسیاری از کارخانهها که مشکل مشابهی داشتند تماس گرفت. آنها مطالبی به زبانهای مختلف داشتند و سازماندهندگانی را به جلسات ما آوردند که میتوانستند به زبان ما صحبت کنند. آنها به ما کمک کردند تا باهم صحبت کنیم. پس از شنیدن صحبتهای کارگران از همه گروههای قومی مختلف در مورد تجربیات خود و نحوۀ تلاش رئیس برای ایجاد تفرقه بین ما، متوجه شدیم که به جای مقابله با یکدیگر باید باهم کار کنیم.

Prs Wgthas Ch21 Page 318-1.png

چندین ماه طول کشید تا یاد بگیریم به یکدیگر اعتماد کنیم و قدرت را در گروه خود تقویت نماییم. با کمک سازمان کارگری متوجه شدیم که حتی کارگران بدون اوراق قانونی هم حق تشکل و مطالبۀ حقوق عادلانه را دارند. باالآخره یک روز اعتصاب کردیم. رئیس خیلی تعجب کرد! او هرگز فکر نمی کرد ما باهم کار کنیم. این نبرد آسانی نبود و بارها مردان مزدور رئیس به خانهها و محلات ما میآمدند و سعی میکردند نفرت را در میان گروههای مختلف برانگیزند. اما ما میدانستیم که برای تغییر شرایط در کارخانۀ خود باید کنار هم باشیم.


This page was updated:۱۲ Jul ۲۰۲۴