کارگران وقتی در اتحادیهها سازماندهی میشوند، محیط کار ایمنتر، شرایط کاری بهتر، دستمزد بیشتر و قدرت افزونتری در شغلهای خود خواهند داشت. سازماندهی اتحادیهها در اکثر کشورها قانونی است، اما گاهی اوقات در حوزههای خاص پردازش صادرات، سازماندهی اتحادیهها غیرقانونی است. حتی در جائی که موجودیت آنها قانونی است، مقامات دولتی ممکن است مایل ویا قادر به اجرای قوانین کار و محافظت از کارگرانی نباشند که سازمان یافته اند. و زمانی که کارگران موفق به تشکیل اتحادیه میشوند، گاهی کارفرما از به رسمیت شناختن آن ویا از مذاکره برای قرارداد با آنها امتناع میورزد.
اینها شرایط دشواری برای سازماندهی اند، مگر اتحادیههای دموکراتیک و صادق هنوزهم بهترین راهحلی است که کارگران برای بهبود در کار و زندگی خود یافته اند. همزمان با کسب تجربۀ بیشتر کارگران در سازماندهی تغییرات محل کار، کمپاینهای شان برای تشکیل اتحادیه نیز موفقتر میشود. همانند تلاش برای سلامت و ایمنی، کلید سازماندهی مؤثر، گوش دادن به چیزیست که همکاران شما میخواهند تغییر یابد و تشویق آنها جهت سهمگیری برای محقق شدن تغییر میباشد. هر پیروزی سازماندهی شده، الهام بخش کمپاین بعدی در کارخانه شما ویا فابریکۀ دیگری در نزدیک شما ویا آن طرف اوقیانوس میباشد.
تشکیل اتحادیه باوجود مخالفت شرکت
کارگران فابریکۀ یو-یانگ در کشور هاندوراس که البسه تولید میکند، از آزار و اذیت، دستمزد پائین و شرایط بد کاری خسته شده بودند. آنها با الهام از یک فابریکۀ دیگر درهمان نزدیکی که برای به رسمیت شناختن اتحادیۀ خود تلاشهای پیروزمندی داشتند، تصمیم به ساختن اتحادیه کردند. به مدت یک سال، کارگران خواستار به رسمیت شناخته شدن از طرف دولت و عقد قرارداد با فابریکه شدند. آنها از طریق اقدامات ابتکاری مانند تحریم کفتریا و چسپاندن نوارهای آبی همبستگی بر روی ماشینها، رئیس خود را تحت فشار قرار دادند تا صدای آنها را بشنود. بعد از نان چاشت، آنها باهم به طرف فابریکه مارش کنان میرفتند. آنها توقفهای 5 دقیقهای در کار ایجاد کردند.
کارگران مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. بعضی از آنها به طور غیرقانونی از کار اخراج شدند و تهدید شدند که فابریکه مسدود میگردد، اما اتحادیه با قوت پابرجا ایستاد و قراردادی را برنده شد. مالکان توافق کردند که دستمزد را افزایش دهند، امتیازات را بلند برند و با کمیتۀ سلامت و ایمنی کارگران هر ماه جلسه داشته باشند. این یک برد بزرگ بود. سپس اتحادیه شروع کرد به حمایت از کارگران در یکی دیگر از فابریکههایی که مالک آن یو-یانگ بود، تا اتحادیهای را تشکیل دادند. آنها نیز برای به رسمیت شناخته شدن، برنده شدن قرارداد، و توقف دادن ارعاب حمایت کنندگان اتحادیه تلاش میکردند. وقتی کارگران دو فابریکه باهم جمع شدند تا تجربیات خود را شریک سازند، این امر برایشان کمک زیادی نمود.
حق سازماندهی و تشکیل یک اتحادیه
تندردهای محوری کار ارائه شده توسط سازمان بینالمللی کار برای ایجاد حقوق اساسی کارگران در سطح بینالمللی در نظر گرفته شده است. اینها شامل حذف کار اجباری، لغو کار کودکان، رفع تبعیض در محل کار و حق سازماندهی و تشکیل اتحادیه میباشد. این کنوانسیونها به طور خاص به حق تشکیل اتحادیهها میپردازد:
کنوانسیون سازمان بینالمللی کار برای آزادی اتحاد و محافظت از حق سازماندهی (شمارۀ 87) میگوید:
کارگران و کارفرمایان حق دارند که سازماندهی کنند ویا به سازمانها بپیوندند.
سازمانهای کارگران و کارفرمایان حق دارند اساسنامه و مقررات خود را تنظیم کنند، نمایندگان را با آزادی کامل انتخاب کنند و فعالیتها و برنامهها را سازماندهی کنند.
دولت نباید مانع استفاده از حق سازماندهی کارگران شود.
سازمانهای کارگران و کارفرمایان حق پیوستن به فدراسیونها و کنفدراسیونها و همچنین پیوستن به سازمانهای بینالمللی را دارند.
سازمانهای کارگران و کارفرمایان باید از تعلیق یا انحلال مصئون بمانند.
کنوانسیون سازمان بینالمللی کار در مورد حق سازماندهی و معاملات دسته جمعی (شمارۀ 98) از اقدامات مخالف تبعیض ضد-اتحادیه در استخدام، محافظت میکند. کارگران از موارد زیر محافظت میشوند:
شرایط استخدامی که کارگران را مجبور به ترک عضویت از اتحادیه میکند یا آنها را از پیوستن به اتحادیه منع میکند.
اخراج از وظیفه به دلیل عضویت در اتحادیه یا شرکت در فعالیتهای صنفی.
وظایف سازمان ملل متحد، سازمان بینالمللی کار و سایر سازمانهای بینالمللی که از حقوق کارگران حمایت نموده و برای بهبود آن کار مینمایند در ض[Workers'_Guide_to_Health_and_Safety:ضمیمۀ_الف:_قانون_و_تلاشها_برای_زندگی_سالم_و_مناسب</div>
</div>
تلاشهای اتحادیه برای مطرح ساختن مسائل صحی
از همان آغاز کار، شرکتهای تولید کنندۀ محصولات الکترونیک کوشش نموده اند تا سازماندهی کارگران را متوقف سازند. این شرکتها درخواستهای کارگران را برای دستمزد عادلانه، شرایط خوب کاری و محل کار مصئون منحیث یک چالش در مقابل کنترول و منافع شان درنظر گرفته و آنرا قطع نموده اند. آنها ادعا نموده اند "بی اتحادیه ماندن برای بقای شرکتهای ما، اساسی است".
اما در حوزۀ خاص اقتصادی در لوزون جنوبی در فلیپین، اتحادیۀ کارگران ان اکس پی (NXP) از 20 سال به اینسو، کارگران را سازماندهی میکند. مدیریت شرکت رهبران اتحادیه را اخراج کرده و کارگرانی را که برای بهتر شدن دستمزد و ساعات کاری مبارزه میکردند، تحت فشار قرار داده است. با بهبود دموکراسی در اتحادیه و ادامۀ تلاشها برای ایجاد اتحادیه، اتحادیۀ ان اکس پی در مقابل این حملات قوی باقی ماند و در بسیاری از کمپاینها برنده شد."
درحالی که دستمزد کارگران و شرایط کار بهبود یافته است، سلامت و ایمنی شغلی هنوز بهبود نیافته است. بسیاری از کارگران هنوز معتقد اند که شرکتهای الکترونیکی برای کار ساحات ایمنی میباشند. اگرچه اتحادیۀ ان اکس پی برای درک این که کدام کارگران و چرا بیمار میشوند، تحقیقاتی را انجام داده است اما سلامت و ایمنی کار برای ان اکس پی هنوز یک چالش است. این شرکت هنوز از مواد کیمیاوی ممنوعه و خطرناک مانند تتراکلورواتیلین (PERC) و ترایکلوروایتلین (TCE) استفاده مینماید. بسیاری از کارگران از کاهش شنوائی رنج میبرند، اما هنوز نتوانسته اند کمپنی را وادار به نصب ماشینهای کم صدا کنند تا سروصدا کاهش یابد. اگرچه اتحادیه تلاش میکند تا کارگران را تشویق به فعالیت در زمینۀ سلامت شغلی کند، اما واکنش کارگران کافی نیست.
اما اتحادیۀ ان اکس پی اگر سرسخت نباشد و مقاومت نکند، هیچ خواهد بود. رهبری اتحادیه به دلیل اعتراض به شرایط فابریکه دستگیر و از کار اخراج شدند. با حمایت قوی اعضای اتحادیه، پس از 5 ماه اکثر آنها دوباره به شغل خود باز گشتند و خواستههای آنها توسط شرکت پذیرفته شد. اکنون رهبری اتحادیه در تلاش است تا کارگران را متقاعد سازد که با همان سختی برای سلامت و ایمنی شغلی نیز تلاش نمایند.
