Hesperian Health Guides
از خود و دیگران محافظت کنید
اگر کارگری توسط رئیس، سوپروایزر یا کارگر دیگری تهدید شد، او را با فردی که او را تهدید کرده تنها نگذارید. سایر کارگران را سازماندهی کنید تا در کارخانه و در رفت و برگشت به او نزدیک بمانند. یک کارگر وقتی تنها است بیشتر از گروهی از کارگران مورد حمله قرار میگیرد.
برای کمک به خود یا دیگران، بیاموزید که در کجا میتوان کمکهای اولیه و خدمات طبی را یافت. برای معلومات کمکهای اولیه در مورد رسیدگی به صدمات، وقتی نمیتوانید با کارمند صحی تماس بگیرید، به صفحات " کمکهای اولیه برای صدمات ماشینی" مراجعه کنید.
Contents
خشونت را ثبت نموده و گزارش دهید
تاحد امکان معلومات بیشتری را در مورد هر حادثۀ خشونت آمیز، یادداشت کنید. شرح مفصلی از آنچه اتفاق افتاده است تهیه نمایید، به شمول این که:
- چی زمانی (تاریخ و ساعت) اتفاق افتاد؟
- کجا اتفاق افتاد؟
- چی کسی، چه کرد؟
- چی کسی شاهد آن بوده است؟
- آیا آن را گزارش داده اید؟ برای چه کسی؟ آنها چی کردند؟
در صورت امکان از حادثه عکس یا فلم بگیرید. این ریکارد شما مفید خواهد بود، چی آن را حفظ کنید و چی از آن برای گزارش دادن به رئیس، پولیس یا هر مرجع دیگری که میتواند به شما کمک نماید، استفاده کنید.
اگر کارگران دیگری را میشناسید که مورد حمله قرار گرفته اند، به آنها کمک کنید تا حملات را ضبط یا ریکارد نمایند. از یک سروی، نقشۀ محل کار یا نقشۀ جامعه استفاده کنید تا به شما کمک کند بفهمید کدام کارگران مورد تهدید ویا حمله قرار گرفته اند، حملات در کجا اتفاق میافتند، چه زمانی رخ میدهند، چه کسی مرتکب خشونت شده است و چه نوع خشونتی اعمال شده است. اینها میتوانند به شما معلومات بهتری را برای گزارش دادن ویا تهیۀ پلان جلوگیری و مقاومت در برابر خشوت علیه کارگران بدهند.
به تصمیمات کارگران احترام بگذارید. اگر کارگری از ترس انتقام یا خشونت بیشتر نمیخواهد تخلف را گزارش دهد به تصمیم او احترام بگذارید. اما از او بپرسید که آیا اجازه میدهد که این حادثه بدون ذکر نام او یا سایر معلومات قابل شناسائی ثبت شود. این معلومات میتواند برای نقشه کشی محل، تعداد واقعات و این که در چه وضعیتی خشونت واقع میشود، کمک کننده باشد.
پولیس محلی را وادار کنید تا یک میز شکایات زنانه ایجاد کند، تا روز و شب توسط افسران پولیس زن (که برای این وقایع آموزش دیده اند) برای اقدام در مورد واقعات خشونت جنسی آمادۀ خدمت باشند.
به تجاوز و حمله به کارگران اعتراض کنید، غرامت مناسب مطالبه نمایید، سوء رفتار کنندگان را به عدالت بکشانید و خشونتهای آینده را کاهش دهید. بین اتحادیۀ خود، سازمانهای زنان، گروههای اجتماعی، شورای محل و مساجد اتحاد و همبستگی ایجاد کنید
فعالیت
دفاع شخصی را بیاموزید
تمرین دفاع شخصی در یک گروه میتواند به شما کمک کند تا روشهایی را بیاموزید که در صورت حمله به شما، بتوانید از خود دفاع کنید. از مرکز یا کلپ آموزش هنرهای رزمی محل خود یک مربی را دعوت کنید تا یک دورۀ آموزش دفاع شخصی را به شما دایر کند. مهمترین چیزی که باید یاد بگیرید این است که چگونه کسی را تا وقتی متوقف سازید که بتوانید فرار کنید. اگر بعد از آن به آموزش هنرهای رزمی ادامه دهید از سرعت افزایش مهارتهای خود شگفت زده خواهید شد. گروههای دفاع شخصی یک طریق خوب برای ارتباط با افراد بیشتر و کمک به آنها برای کسب اعتماد به نفس و همچنین کاهش احتمال واقعات تهاجم و خشونت خواهد بود. اگر مورد حمله قرار گرفتید تا جایی که میتوانید به مهاجم ضربه بزنید. از صدمه زدن به او نترسید. او از آسیب رساندن به شما نمیترسد.
 |
|||
| با آرنج خود به شدت به معده اش ضربه زده و فرار کنید. | محکم با کری بوت خود روی پایش ضربه زده و فرار کنید | زانوی خود را بلند کرده و تا میتوانید به سرعت و به شدن در ناحیۀ کش وی ضربه وارد کنید. | هردو دست خود را مشت کرده و تا میتوانید محکم روی بینی اش بزنید. |
آزار و اذیت را یک مسئله کاری بسازید
وقتی کارگران زن در کارخانۀ شما توسط سایر کارگران یا مردان جامعه مورد آزار و اذیت قرار میگیرند، ممکن است برای آنها مشکلتر باشد تا بتوانند از کارگران یا سازمانهای کارگری حمایت بگیرند. گروه شما میتواند در برابر آزار و اذیت موضع بگیرد حتی اگر هیچ کس واقعۀ را به شما گزارش نداده باشد.
صحبت کردن در مورد آزار و اذیت بسیاری از افراد را ناراحت میکند بخصوص در گروههایی که شامل زن و مرد باشد. جلسات جداگانۀ برگزار کنید که به زنان کمک شود تا تجربیات خود را بازگو نمایند. از سایر شرکت کنندگان بخواهید که به راههایی برای حمایت از زنانی که به صورت انفرادی با آزار و اذیت و خشونت مقابله میکنند، فکر نمایند و همچنان پلانی برای کار مشترک جهت کاهش و توقف خشونت و آزار و اذیت در محل کار و جامعه، تهیه نمایید.
گفتن به همه
یک مشکل در کارخانۀ ما وجود داشت. برخی از مردان در اطراف زنان کارگر مرتب پُرزه یا متلک و فکاهیهای جنسی میگفتند. فقط 1یا 2نفر از مردان نبودند بلکه این مشکل در اکثر بخشها موجود بود. از آنجایی که مردان همکاران ما بودند ما خواستیم خود ما از این کار مواظبت کنیم نه این که آنها را با رئیس به مشکل بیاندازیم.
ما میدانستیم که مردان برای بحث در این مورد به جلسه حاضر نمیشوند. بنابراین تصمیم گرفتیم که در جلسه بعدی اتحادیه بدون این که موضوع را شامل آجندا سازیم در میان بگذاریم. از آنجایی که آزار و اذیت کارگران را به طرق مختلف متأثر میسازد ما میدانسیتم که میتوانیم راهی برای مطرح کردن آن در جریان بحث روی موضوعات دیگر پیدا کنیم.
من با داستانی شروع کردم که چگونه شوخیها و فکاهیات مرا برافروخته و ناراحت میسازد. دو زن دیگر نیز داستانهای خود را آماده کرده بودند. ما هیچ کارگری را به نام متهم نکردیم. ما بر این موضوع تمرکز کردیم که چگونه آزار و اذیت شخصا ما را تحت تأثیر قرار میدهد و چگونه بی احترامی باعث ایجاد تفرقه در کارگران و تضعیف اتحادیه میشود.
بعد از آن که داستانهای خود را گفتیم، هم زن و هم مرد بدون آن که احساس گناه کرده و موضع دفاعی بگیرند در مورد آزار و اذیت صحبت کردند. برخی از مردان نیز اعتراف کردند که فکاهیات جنسی باعث ناراحتی آنها میشود. اکنون بسیاری از ما احساس میکنیم که میتوانیم مسائل مربوط به آزار و اذیت جنسی را به گروه بیاوریم و اگر ادعایی را مطرح کنیم، اتحادیه از ما حمایت خواهد کرد. دانستن این که سایر کارگران از ما حمایت میکنند و مسائل را درک مینمایند برای ما مهم است.
سازماندهی برای یک پالیسی "عدم خشونت"
برخی از کارخانجات پالیسی یا سیاستهایی دارند که خشونت در محیط کار را ممنوع میکند اما آنها را اجرا نمیکنند. شرکتهایی که از کارخانۀ شما خرید میکنند ممکن است قوانین رفتاری داشته باشند که خشونت در محل کار را ممنوع یا مجازات میکند. سعی کنید دریابید که این سیاست چیست یا شرکتها را در تنظیم یک سیاست عدم خشوت در کارخانۀ خود مشارکت دهید.
سیاست عدم خشونت باید شامل موارد زیر باشد:
- تعاریف روشن از تهدیدها و از آن اشکال خشونت که تحمل نخواهد شد.
- یک برنامۀ آموزشی برای مدیران و کارگران که سیاستها برای شان تشریح شود. برای همه کارگران و مدیرانی که جدید استخدام میشوند باید در مورد این سیاستها (پالیسیها) گفته شود.
- علایم و پوسترهایی در مورد سیاستهای عدم خشونت موجود باشد که نحوۀ پاسخ کارفرمایان به شکایات را توضیح دهد.
- یک سیستم برای شکایات محرمانۀ کارگران موجود باشد تا نگرانیها، تهدیدات و خشونت را گزارش دهند.
- یک روند منصفانه و به موقع برای پاسخگویی به شکایات، رسیدگی به مناطق ناامن کارخانه و جلوگیری از ارعاب و خشونتهای بعدی موجود باشد.
- ایمنی از تلافی و انتقام برای کارگرانی که از ساحات ناامن گزارش میدهند یا از ترس، تهدید یا خشونت شکایت میکنند.
صرف داشتن یک پالیسی (سیاست) به این معنی نیست که خشونت رخ نخواهد داد. کار با سایر کارگران، گروههای کارگری و سازمانهای دولتی میتواند به شما کمک کند تا بهترین راهها را برای اجرایی ساختن پالیسی عدم خشونت پیدا کنید.
در موضعگیری خود در برابر خشونت، حمایت پیدا کنید
گروههایی که علیه خشونت در خانه و جامعه سازماندهی میشوند، میتوانند به کارگران و اتحادیهها کمک کنند تا کمپاینهای ضدخشونت را در محل کار ایجاد کنند.
گروههای دیگر به قربانیان خشونت و خانوادههای آنها حمایت قانونی، اجتماعی و عاطفی ارائه میدهند. از آنها بخواهید به شما و همکاران شما کمک کنند. آنها همچنین ممکن است در رابطه به بازیابی صحت جسمی و روانی، مراجعه به مقامات دولتی و آماده شدن برای بازگشت به کار را داشته باشند. علاوه بر ارائۀ حمایت عاطفی به افراد، آنها ممکن است نظریاتی در مورد چگونگی ایجاد گروههای حمایتی پایدار برای مقابله با خشونت در محل کار و جامعه داشته باشند.
ما میتوانیم بر خشونت غلبه کنیم
اسم من چرنکلانگ کریثا است. من در یک منطقۀ روستایی در تایلند بزرگ شدم اما به تایوان نقل مکان کردم تا در یک کارخانه کار پیدا کنم. شرایط کار در آن کارخانه خیلی خوب نبود. پس از حدود 3سال کار در آنجا، من با سایر کارگران کارخانه دور هم جمع شدیم تا از رئیس بخواهیم تمام اضافه کاریهای پرداخت نشده، مالیاتهای بازپرداخت نشده، کسرهای غیرقانونی از دستمزد ما و پس اندازهای اجباری را به ما بپردازد. ما فکر میکردیم برنده خواهیم شد.
اما چند روز بعد زمانی که برای صرف نان شب از کارخانه خارج میشدیم مورد حملۀ 8تن از اراذل و اوباش چاقوکش قرار گرفتیم. کارگران دیگر توانستند فرار کنند اما من به دام افتادم و به شدت لت و کوب شدم. آنها مرا بیهوش رها کردند و در سرک مقابل کارخانه دراز افتاده بودم.
سایر کارگران ترسیده و شوکه شده بودند، اما بیشتر از هرچیز از این که رئیس ما با ما اینطور رفتار میکند، خشمگین بودند. بنابراین روز بعد آنها با حمل تابلوهایی که روی آنها به زبانهای چینی، انگلیسی و تایلندی نوشته شده بود "نه به خشونت" و "ما حقوق خود را میخواهیم" از کارخانه خارج شدند.
ما میدانیستم که این کار باعث ناراحتی بیشتر رئیس میشود و او سعی خواهد کرد دوباره به ما آسیب برساند. بنابراین ما از "مرکز امید کارگران" درخواست کمک کردیم. این مرکز از کارگران مهاجر در تایوان محافظت و حمایت میکند. آنها مدتی برای ما پناه دادند تا از ما محافظت کنند و به ما کمک کردند تا برای مطالبۀ حقوق خود سازماندهی کنیم.
بعد از فشارهای زیاد، شرکت اجازه داد تا به سر کار برگردیم و وقتی قرارداد 3سالۀ ما تمام شد، آنها معاشات عقب افتاده، مالیات و تمام پس اندازی که از ما گرفته بودند، به ما دادند.
فکر نمیکردم این جرأت را داشته باشم که بتوانم جانم را برای حقوقی که مستحق آن هستم به خطر بیاندازم، اما حمایت همکارانم، جامعه و "مرکز امید کارگران" به من کمک کرد تا ببینم تنها نیستم و ما میتوانیم پیروز شویم.