Hesperian Health Guides
خشونت در کارخانه
سوء رفتار روزانه
داد و فریاد زدن مداوم، نام گذاشتن، اظهار نظر بیادبانه و توهین آمیز همه اشکالی از خشونت عاطفی و روانی هستند. گاهی اوقات کارگران حتی آنها را منحیث سوء رفتار نمیشناسند، زیرا بسیار رایج و معمول است. سوء رفتار ثابت و مداوم به عزت نفس لطمه میزند و به ما آموزش میدهد که شرایط بد کاری و سایر انواع خشونت را نیز بپذیریم.
خشونت فزیکی
خشونت فزیکی واضحترین نوع خشونت است. کارگران را لت و کوب میکنند، سیلی میزنند، به شدت تیله میکنند، چندک میگیرند، ضربه میزنند، پوست شان را میبرند و میسوزانند (برای تداوی این صدمات به کمکهای اولیه برای آسیبهای ماشینی در صفحات). برخی از کارفرمایان به جاهای ضربه میزنند که کبودی آن قابل دید نباشد بنابراین کارگر نمیتواند آن را گزارش داده و اثبات کند. وقتی که کارگران با ترس دایمی از لت و کوب و خشونت فزیکی توسط سرپرستان خود زندگی میکنند، باعث ایجاد استرس و سایر مشکلات سلامت روانی آنان نیز خواهد شد (به فصل 27 مراجعه کنید).
قتل
در بسیاری از کشورها، صاحبان کارخانجات به اراذل و اوباش (گاهی اوقات به کارگران دیگر ویا به مقامات فاسد اتحادیه) پول میدهند تا کارگران، سازمان دهندگان و رهبران اتحادیهها را به قتل رسانند تا کارگران را از تقاضای دستمزد بیشتر ویا وضعیت کاری بهتر باز دارند. گاهی اوقات روی پولیس یا اردو حساب میکنند تا این کار را برایشان انجام دهند. آنها همچنان برای ایجاد ترس بیشتر و به دست آوردن کنترول بیشتر، خانوادههای کارگران را تهید کرده و به قتل میرسانند.
فعالیت
باهم برای مقابله با ترس
رؤسا برای ایجاد ترس در کارگران و بستن صدای رهبران اتحادیه از خشونت کار میگیرند. بسیاری از کارگران تمایلی به صحبت کردن در مورد ترس خود از خشونت ندارند و در عوض به خشونت اجازه میدهند به مسیر خود ادامه داده و به اهداف خود که جلوگیری از مشارکت افراد در سازماندهی است، برسد. برای این که یک گروه در برابر خشونت مقاومت کند، مهم است تا در مورد ترسهای افراد صحبت کنند و راههایی برای حمایت از یکدیگر پیدا کنند. وقتی برای بحث در مورد ترس از خشونت جلسۀ تشکیل میدهید:
- دلایل افراد را برای سازماندهی یاد آوری کنید.
- مسائل: مجددا شرح دهید که چرا این مسائل برای هریک از کارگران مهم است و سازماندهی شما به چی چیزی دست خواهد یافت.
- قوت در اتحاد: ترسهایی که هر فرد با آن مقابل میشود کوچکتر و ضعیفتر احساس خواهد شد، وقتی افراد احساس نمایند که بخشی از یک گروه بزرگتر و حمایتگر هستند.
- به کارگران فضایی فراهم سازید تا در مورد ترسهای خود صحبت کنند. افراد را تشویق کنید تا آزادانه صحبت کنند. گاهی اوقات دلایل اجتماعی یا سیاسی باعث میشود که افراد در مورد ترسهای خود آزادانه صحبت کرده نتوانند. از مهربانی کار گرفته راههای ابتکاری را پیدا کنید تا افراد تشویق شده و اشتراک نمایند. هدف این نیست که از شر ترسها خلاص شوید، بلکه هدف یاد گرفتن این است که چطور با ترسهای خود مقابل شوید و نگذارید که آنها تلاشهای سازماندهی شما را متوقف سازند.
- ترسهای مشترک بین تمام اعضای گروه را شناسایی کنید. یک لیست از ترسهایی که افراد ابراز داشته اند، تهیه کنید و بپرسید که کدام ترسها بیشتر جدی و بیشتر گسترده هستند.
- برای مقابله با این ترسها و تهدیدات خشونت آمیز، پلانی بسازید. با صحبت در مورد معمولترین ترسهای خشونت، کارگران میتوانند برای مقابله با آنها پلان گذاری نمایند. میتوانید در مورد راههایی برای کاهش خطرات، جلوگیری از شناخته شدن رهبران و سازمان دهندگان، افزایش حمایت سایر کارگران و سازمانها و کمپاین علیه خشونت صحبت کنید.
اگر اقلیم کارخانۀ شما به شدت خشونت آمیز شود، گروه ممکن است به پنهان ساختن مؤقت تلاشهای سازماندهی خود بپردازد. این کار ممکن است خشونت را متوقف نکند، اما میتواند به کارگران فرصتی بدهند تا دوباره جمع شوند و تصمیم بگیرند که چگونه مبارزه را با روش هایی ادامه دهند که احساس امنیت بیشتری داشته باشند.