کار برای صحت روانی

ویکی-سلامتی > رهنمای صحی برای زنان دارای معلولیت > فصل سوم3: صحت روانی > کار برای صحت روانی

در این فصل:

 

در این فصل:

برای اعمار زندگی بهتر، زنان دارای معلولیت به صحت، تعلیم و تربیه و توانائی حرکت مستقلانه در محیط اطراف و همچنان در آمد برای زندگی ضرورت دارند. مگر مشکلات دسترسی به این اهداف میتواند صحت روانی شما را به چالش بکشاند. اکثرا برای فایق آمدن بر بیشتر احساسات مانند افسردگی، اضطراب ویا کمبود اعتماد به نفس، ضرورت به تداوی توسط یک کارکن صحت روانی آموزش دیده ندارید. راههائی وجود دارد که شما میتوانید خودتان خود را کمک نمایید و طریقههائی موجود است که با حمایت یک شخص دیگر ویا یک گروپ احساس بهبود نمایید.

کارهایی که با منابع کم میتوانید انجام دهید

• وقت خود را با دوستان، برای باغبانی، آشپزی ویا اشتراک در دیگر کارهای روزانه بگذرانید.
• به احساسات خود اجازه خارج شدن بدهید. شعر گفتن، آهنگ ساختن و قصه گفتن میتواند شما را کمک نماید تا چیزی را به دیگران بگویید. همچنان میتوانید احساسات خود را بدون استفاده از کلمات از طریق رسامی، رنگ آمیزی، موزیک و یا رقص بیان نمایید. لازم نیست که آموزش هنری دیده باشید تا به اینطریق احساسات خود را بیان کنید.
• محیط را خوشآیند سازید. کوشش نمایید محل زندگی خود را طوری که میپسندید تنظیم نمایید. کوشش نمایید تا حد امکان روشنی و هوای تازه بیشتری داشته باشید.
• کوشش نمایید بعضی زیباییهایی در اطراف خویش داشته باشید. این میتواند داشتن چند گلدان گل در خانه باشد، یا نواختن موزیک ویا رفتن به محلی که منظرۀ قشنگی دارد.
• مراسم و سنتهائی را تمرین نمایید که باطن شما را تقویت نماید و کمک نماید تا بدن و فکر شما را آرام سازد.

ارتباطات کمک کننده:

در ارتباط کمک کننده، دو یا بیشتر افراد تعهد مینمایند تا یکدیگر را بشناسند، درک کنند و کمک نمایند.

ارتباطات کمک کننده به شما مساعدت خواهد کرد تا حمایت بدست آورید، احساسات خود را درک نمایید و واکنشهای ناگهانی را کنترول کنید. ارتباطات کمک کننده میتواند در بین دوستان، اعضای خانواده، یک گروپ زنان دارای معلولیت، یک گروپ زنانی که باهم کار مینمایند ویا یک گروپی که قبلا برای هدف دیگری ایجاد شده تشکل یابد.

در زمان انتخاب ارتباطات کمک کننده محتاط باشید. تنها با افرادی ارتباط برقرار نمایید که به احساسات و محرمیت شما احترام قایل باشند. جهت معلومات در مورد ساختن گروههای حمایوی، دیده شود.

ساختن گروه حمایتی.

ارزش دادن به خود را بیاموزید

وقتی در مورد خود بخوبی فکر کنید، میتوانید سر خود را بلند گرفته و به خود و به کارهایی که انجام میدهید افتخار کنید. جرئت امتحان نمودن کار های جدید و توان باورمندی بر خود را خواهید داشت. حتی زمانی که اشتباه میکنید، بازهم احترام به خود را حفظ مینمایید. و زمانی که خودتان به خود احترام قایل شوید دیگران نیز به شما احترام مینمایند.

وقتی اهمیت خود را بدانید، در مورد زندگی خود تصامیم خوب خواهید گرفت. شما به مصوونیت خود، به احساسات خود، صحت خود و تمام وجود خود، ارزش قایل میشوید. عزت نفس خوب به شما کمک مینماید تا بدانید که هر یک از اجزای .

وقتی خانمی با حمایت خانواده، مکتب و جامعه طوری رشد می نماید تا بهترین زندگی ممکن را داشته باشد، احساس خودارزشدهی در وی بسیار بلند خواهد بود، بدون در نظرداشت این که معلولیت داشته باشد یاخیر. اما اگر خانمی با این احساس رشد مینماید که از سبب داشتن معلولیت کمارزشتر از دیگران است، باید بیاموزد که به خود ارزش قایل شود.

یکی از بخشهای مهم صحت روانی اعتماد به نفس است. زمانی اعتماد به نفس بهتری خواهید داشت که بدانید ارزش آنرا دارید که با شما رفتار احترام آمیز صورت گیرد. اشخاصی را میشناسید که به شما گوش میدهند و به نظریات شما ارزش قایل اند. احساس مینمایید که توانایی مقابله با مشکلات و چالشها را دارید.

دختران و زنانی که مورد رفتار احترامآمیز خانواده، مکتب و جامعه قرار میگیرند، اعتماد به نفس بهتری خواهند داشت. هرقدر بیشتر خانواده و جامعه از شما حمایت نمایند تا به بهترین شکل ممکن زندگی نمایید، به همان تناسب خود ارزشدهی بیشتری خواهید داشت. موارد دیگری که در بهبود اعتماد به نفس شما کمک میکند عبارتند از: کار واقعی، امنیت اقتصادی، ارتباطات دوستانه و مصوونیت از سوء رفتار و یا تجاوز فزیکی و جنسی.

زنان دارای معلولیت در جهان دوباره خود را تعریف نموده اند که ما کی هستیم و از یکدیگر حمایت مینمایند. ما قشنگ هستیم و به هرچه هستیم افتخار میکنیم. ما زیبا هستیم.

ارتقاء اعتماد به نفس

آموزش ارزش دهی به خود و ارتقاء اعتماد به نفس روندی است که همزمان با رشد شما شروع شده و در تمام عمر ادامه مییابد. اما اگر در زمان طفولیت به شما ارزش داده نشده ویا بیش از حد زیر مواظبت بوده اید ویا این شانس را نداشته اید که اعتماد به نفس پیدا کرده ویا بیاموزید که خودتان کارها را انجام دهید، شما مجبور نیستید که در جوانی و کهولت همانگونه زندگی بگذرانید. شما میتوانید به خود ارزش و احترام قایل شوید و بالاخره شخصیت خویش را بروز دهید. تجارب به شما آموزش داده تا با معلولیت خویش تطابق نموده و کار کنید.

یونگ یون یک خانم عجیب است. قبل از آنکه پایش توسط انفجار ماین قطع شود، او یک معلم ممتاز بود. هنوز هم او یک معلم ممتاز است.

با کمک و حمایت دوستان و اعضای خانواده یک خانمی که دفعتا مصاب معلولیت شده میتواند بیاموزد که حریف معلولیت خویش شود. او میتواند بیاموزد که کارها را به گونه دیگری انجام دهد، بطریقی که با معلولیت وی سازگار باشد. اما این خانم مجبور نیست طرز ارزش دادن و احترام به خود را به خاطر معلولیت جسمی یا روانی تغییر دهد.

داستان انی

داکتر انی یک داکتر طب است و همچنان یک خانم و یک مادر. او به اثر یک مریضی شنوائی اش را از دست داد و دفعتا خود را بخاطر از دست دادن شنوائی معلول یافت. با داخل شدن به دنیای معلولان او تنهائیای را تجربه کرد که بیشتر زنان معلول احساس می نمایند. داکتر انی میدانست که یا باید همان روش زندگی سابقه را پیش گیرد ویا انتخابهای دیگری را تجربه کند تا زندگی او را در حد ممکن یک زندگی نورمال بسازد. او آموخت که حرکت لبها را بخواند و بصورت تحریری زمانی که دیگران مقصودش را نمیفهمیدند، مفاهمه نماید. وقار و شجاعت داکتر انی در مقابله با زیان شخصی و رنج عایدهاش برای بسیاریها یک مثال مثبت است.

انتخاب نیلیما

وقتی نیلیما نوجوان بود، تلاش کرد تا با خوردن تیزاب خودکشی نماید. تیزاب تمام معده و رودههایش را سوزاند. داکتران متخصص هندی که زندگیاش را نجات دادند برایش گفتند که او میتواند یک انتخاب داشته باشد: بعد از عملیات میتواند مقدار کمی غذا بلع نماید ویا این که حرف بزند و نمیتواند هردو را انجام دهد. نیلیما انتخاب کرد که بتواند بلع نماید. بعد از عملیات اعضای صوتی نیلیما که تخریب گردیده بود، برداشته شد و او نمیتوانست صحبت نماید، مگر از نظر روانی قوی بود. با وجود این معلولیت نیلیما مکتب را به پایان رساند و به کار فروش غذا پرداخت.

با تهیه و پختن غذا در منزل و فروش آن، نیلیما اسم "همیشه یک آشپز خوب" را به خود گرفت.

آموختن ارزش دادن به خود همیشه آسان نیست، مگر میتواند با برداشتن قدمهای کوچک عملی گردد.

میتوانم 2 دانه کچالو بگیرم؟

امروز کچالوهای بسیار خوب آورده ام، بهتر است 3 دانه بگیری.

اولین قدم ملاقات افراد دیگر میباشد. اگر شما عادت بیرون رفتن ندارید، میتوانید نشستن در بیرون دروازۀ منزل و احوالپرسی با همسایهها را تجربه نمایید. بعدا زمانی که توانستید به بازار رفته و با مردم در آنجا صحبت نمایید. وقتی آنها از شما شناخت پیدا کردند، خواهند دانست که زنان بدون معلولیت و زنان دارای معلولیت در واقعیت از هم فرق زیادی ندارند. با هر دفعه بیرون شدن از منزل درمییابید که ملاقات و صحبت با دیگران به شما آسانتر خواهد شد. بعضی اوقات معلولیت یک زن صحبت کردن با دیگران را برایش دشوار میسازد. خانمی که ناشنوا است ویا خانمی که نمیتواند واضح صحبت نماید میتواند استفاده از اشارات ویا تصاویر را برای مفاهمه تجربه نماید. یک خانم ناشنوا همچنان میتواند اندکی زبان اشاره را به همسایهها بیاموزاند. با 2 یا 3 نفری که میخواهید با ایشان صحبت نمایید، آغاز کنید. کوشش کنید افرادی را پیدا کنید که صبور بوده و بخواهند با شما کار نمایند. یکجا باهم شما میتوانید طریقههای مفاهمه در مورد چیزهای بیشتر و بیشتر را پیدا کنید. بعد به مرور زمان، شما میتوانید روی آموزش به افراد بیشتری کار نمایید.

قدم دوم ایجاد ویا شمولیت در یک گروه زنان دارای معلولیت است. یک گروه میتواند محل مصوونی را برای صحبت آزاد بوجود آورد. صحبت با دیگر زنان به شما کمک خواهد کرد تا شروع نمایید به:

• قدردانی از ارزشمندی خود و دفاع کردن از حق خود برای تصمیمگیری در مورد بهبود زندگی خود.
• آموختن در مورد قوتها و ضعفهای خود.
• شریک ساختن افکار و تجارب در مورد چالشهای خاصی که همراه با معلولیت است.
• صحبت در مورد قبول کردن و برخورد خوب با بدن تان.
• حمایت از یکدیگر در مواقع خوشی و در مشکلات.
• آموختن این که چگونه غیروابسته شوید.
• داشتن احساس خوب در مورد خود و اجازه ندادن به خیالات منفی در مورد معلولیت که آن احساس خوب را از بین ببرد.

مشکلترین کار متقاعد کردن خودم بود

تینا یک خانم از جیورجیا است که در اثر قربانی شدن در یک حادثه جنائی معلول شده و تجربه خود را اینگونه شریک میسازد:

وقتی دانستم که معلول شده ام و در چوکی چرخدار هستم، شوکه شدم. فکر میکردم باید خود را سرزنش نمایم. مگر در روزهای بعدی برای خودم گفتم "فرزندانت ترا دوست دارند و شوهرت به تو ضرورت دارد. تو یک آرایشگر هستی و زنان منتظرت هستند تا روهای شان را زیبا بسازی. تو باید زندگی کنی." من درک کردم که برای اعضای خانواده و جامعۀ خود مفید میباشم.

تصمیم گرفتم که زندگی کنم و برای آنها و با آنها کار نمایم. حالا میبینم که زندگی من به بهترین وجه تغییر کرده است.

ساختن گروه حمایتی

ملاقات مشترک با دیگر زنان دارای معلولیت به یک خانم معلول قوت و امید زیادی میدهد، طوری که میتواند بعداً او را در مقابله با چالشهای روزانه کمک نماید.

گاهی که به جلسه می آمدیم احساس بدی داشتیم. نمیخواستیم صحبت کنیم. انرژی نداشتیم. اما بعداً یک بغل گرفتن ویا یک خنده ما را میگرفت و همۀ ما احساس مینمودیم که قویتر شده ایم. فقط با یکدیگر بودن و تنها نبودن به ما قوت میبخشدقدرتمند خواهند بود نسبت به این که بصورت انفرادی عمل کنند.

صرف توانائی صحبت در مورد یک مشکل، میتواند کمک کننده باشد. بعد از این که یک خانم قصۀ خود را گفت رهبر گروه میتواند از دیگران در مورد داشتن تجربۀ مشابه سوال نماید. بعد از این که همه اینها را شنودند، اعضای گروه میتوانند روی نقاط مشترک این قصهها و تجارب بحث نمایند، آیا این مشکلات قسماً از سبب وضعیت اجتماعی بوده است، اگر بلی، چه کاری را باید انجام دهیم تا این وضعیت را تغییر دهیم.

بعداً زنان میتوانند تصمیم بگیرند که روی مشکل بصورت جداگانه کار نمایند ویا یکجا باهم. زنان اگر باهم کار نمایند بیشتر.

طرز شروع یک گروه حمایتی

1. دو یا بیشتر زنان را پیدا کنید که میخواهند یک گروه ساخته شود.
2. پلان نمایید که چه وقت و در کجا ملاقات نمایید. بهتر است که یک جای آرام مثل یک مکتب، پوسته صحی، کوپراتیف ویا یک عبادتگاه را برای ملاقات پیدا کنید.
3. در مورد آرمانها و آرزوهای خود بحث نمایید. مهمترین موضوعی را انتخاب کنید که میخواهید در مورد آن با یکدیگر صحبت نمایید. اکثراً زمانی گروه حمایتی بهترین مؤثریت را دارد که توسط زنان دارای معلولیت و برای زنان دارای معلولیت باشد..
4. بجای مشوره، حمایت بدهید. بخاطر داشته باشید – هرخانم باید برای خودش انتخاب نماید که چگونه با چالشهایش مقابله نماید. هیچکس نمیتواند برایش بگوید که چه کاری را باید انجام دهد.
   
5. از هریک از اعضای گروه بخواهید که محرمیت بحث های گروه را حفظ نمایند.
6. اجازه دهید هریک از اعضای گروه شانس صحبت را داشته و یقینی سازید که بحثها روی نقاط اصلی متمرکز باشد. بعد از چند جلسه ابتدائی ممکن است اعضای گروه بخواهند که رهبری را نوبتی سازند. به این ترتیب به زنان خجالتی نیز فرصت رهبری کردن گروه میسر خواهد شد.

بعضی از ما در گذشته مورد بدر رفتاری یا تجاوز جنسی قرار گرفته بودیم، مگر هیچگاه قادر به بیان آن نبودیم. تنها در گروه توانستیم که این چیزهای وحشتناک را باهم شریک سازیم.

شناخت احساسات. بعضی اوقات زنان احساسات خود را مخفی مینمایند ( ویا حتی درک نمینمایند که این احساسات را داشته باشند)، زیرا فکر میکنند که این احساسات بد، خطرناک ویا شرم آور اند

ساختن یک قصه، درامه ویا نقاشی. میتوانید یک قصه مشابه به حالتی که توسط اعضای گروه تجربه شده است، بسازید. شنیدن این که دیگران در مورد احساسات خود صحبت میکنند، میتواند به یک خانم کمک نماید تا با احساسات خودش مقابل شود. رهبر گروه قصه را آغاز میکند و بعد یک عضو دیگر با صحبت در مورد بخش دیگر قصه ادامه میدهد و همینطور ادامه مییابد تا هریک از اعضاء در گفتن قصه سهمگیری نموده و آنرا تکمیل نمایند. همچنان گروه میتواند قصه را بصورت یک درامه تمثیل نمایند ویا همانطوری که قصه گفته شد تصویر آنرا نقاشی نمایند.

این سوالات کمک کرده میتوانند تا اعضای گروه در مورد احساسات خویش صحبت کنند:

• کدام احساسات و تجارب در قصه بیشترین اهمیت را دارند؟
• چرا این احساسات بروز مینماید؟ زنان چگونه با این احساسات مقابله مینمایند؟
• چه چیزی برای خانم کمک خواهد کرد تا یک توازن بهتری در زندگی خویش وارد نماید؟
• گروه چه کاری را برای کمک به خانم انجام داده میتواند؟

عادت کرده بودم که در مورد خود بد فکر کنم، مانند اینکه من مسوول فقر خانواده بوده باشم. اما این اشتباۀ من نیست که معلول هستم. صحبت کردن در این مورد با دیگران به من کمک کرد تا درک کنم که چرا افراد معلول این گونه رنج میبرند.

درک اسباب یک مشکل. با صحبت با یکدیگر زنان دارای انواع مختلف معلولیت شروع به درک این واقعیت مینمایند که بیشتر آنها از مشکلات مشابه در رنج هستند. این کمک خواهد کرد تا اسباب ریشهای مشکلات شناسائی گردد.

تصویر جامعه خود را بوجود آورید. این تمرین بعد از این که اعضای گروه برای یک مدتی جلسات را باهم دایر نمودند بهتر مؤثریت خواهد داشت. گروه شما میتوانند تصویری از جامعۀ خویش را ترسیم نماید. (برای رهبر گروه کمک کننده خواهد بود که تصویر را با ترسیم نمودن بعضی چیزها شروع نماید.) بعداً دیگران با ترسیم نمودن آن بخشهای از جامعه که به صحت روانی زنان دارای معلولیت کمک مینماید و آن چیزهایی که سبب مشکلات صحت روانی میگردد، به تکمیل شدن تصویر میپردازند.

این سوالات به اعضای گروه کمک خواهد کرد تا یک برنامۀ عمل را بسازند:

• چگونه میتوانیم به آن بخشهای از جامعه کمک نماییم که در حال حاضر به بهبود صحت روانی زنان دارای معلولیت کمک مینمایند؟
• چه کارهای جدیدی باید انجام شود؟
• چگونه برای آوردن این تغییرات کمک نموده میتوانیم؟

ما پلان نمودیم که یکجا باهم به شورای قریه برویم تا آگاهی آنها را در مورد پروژه دسترسی جامعه به آب آشامیدنی و بیت الخلاءها، بلند ببریم. هرگاه یکی از ما به تنهائی میخواست که این کار را انجام دهد، بسیار مشکلتر میبود.

یقینی سازید که دختران و زنان دارای معلولیت در تمام فعالیتهای خانواده و اجتماع اشتراک نمایند.