Hesperian Health Guides

مهاجران را بخشی از جنبشهای کارگری سازید

در این فصل:
کارگران مهاجر اغلب معروض به بدترین شرایط کار هستند، از دستمزد ناچیز و خشونت گرفته تا ترس از رد مرز شدن، بخصوص اگر اسناد قانونی نداشته باشند. وقتی کارگران مهاجر سازماندهی نشده باند، کارفرمایان فکر میکنند که میتوانند به همه کارگران حقوق کمتری بدهند. بااین حال، وقتی اتحادیهها و سایر سازمانهای کارگری برای حقوق کارگران مهاجر مبارزه میکند، به رفع این شرایط کمک میکنند و دولتهای خود را مجبور میسازند تا قوانین و ستندردها را برای همه کارگران اجرایی سازند.

طورمثال، گروههای حقوق کارگر در ایالات متحدۀ امریکا، جایی که بسیاری از کارگران برای یافتن وظیفه مهاجرت میکنند، برای حقوق کارگران مهاجر در روز جهانی کارگر، اول ماه می (که به عنوان روز می نیز شناخته میشود) کمپاین میکنند. در روز می، آنها کمپاینهایی را برای آگاهی دهی در مورد شرایط کار کارگران مهاجر راه اندازی میکنند و از دولت ایالات متحده میخواهند که تمام حقوق این کارگران، به شمول دسترسی به تعلیم و تربیه، مواظبت صحی و مسکن را برای این کارگران بدهد.

اتحادیهها زمانی که تلاش کنند تا کارگران مهاجر را در سازماندهی محل کار و در فعالیتهای اجتماعی شامل سازند، تقویت میگردند. وقتی کارگران از گروههای مختلف قومی یا زبانی عادت به همکاری با یکدیگر داشته باشند، رئیس نمیتواند از نژادپرستی یا رقابت بین گروهها برای ایجاد تفرقه و تضعیف اتحادیه استفاده نماید. با برقراری ارتباط به زبان کارگران فابریکه، اتحادیه میتواند مطمئن گردد که همه میدانند چه خبر است و کارگران راهی برای انتقال متقابل اطلاعات به اتحادیه را خواهند داشت. و زمانی که اتحادیه برای مساوات و حقوق افراد در داخل و خارج محل کار موقف بگیرد، وفاداری، احترام و حمایت افزایش خواهد یافت که میتواند کمک نماید تا در مبارزاتش برای اعضاء در آینده برنده شود

a group of men and women holding signs reading, "ONE BIG UNION" AND "No person is illegal"; at the front of the crowd is a large banner.
اتحادیۀ کارگران مهاجر برمهای در تایلند

ساندر برای کار از مرز برمه گذشت و وارد کشور تایلند شد تا در کارخانۀ لباس و پوشاک شرکت والیوترند (Value Trend) که در منطقۀ مائی سوت (Mae Sot) موقعیت داشت شامل کار شود. کارگران کمتر از نصف دستمزد کارگران تایلندی را میگرفتند، هرچند مقدار کار شان یک برابر بود. اگرچه همه کارگران جواز کار داشتند و مطابق قانون تایلند تمام حقوق آنها تضمین شده بود، کارفرما نسخۀ اصلی جواز کار کارگران را نزد خود حفظ کرده بود. اگر کارگران برمهای حقوق خود را مطالبه میکردند، توسط پولیس یا اوباش و اراذل (کانگسترها) از وظیفه اخراج و رد مرز شده ویا حتی به قتل میرسیدند. در یک کارخانۀ نزدیک، یک کارگر مرد کشته شد و 3کارگر زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند تا هوشداری باشد برای سایر کارگران که سازماندهی را توقف دهند.


ساندر میترسید که مورد حمله قرار نگیرد یا رد مرز نشود، اما احساس میکرد که زمان آنست تا برای حقوق خود و مردمش مبارزه کند. او شروع به صحبت با یک یک از سایر کارگران نمود تا بفهمد مشکلات آنها چیست و آیا آنها علاقمند مبارزه برای شرایط بهتر هستند یا خیر. در عین زمان او از طریق برنامۀ آموزشی تنظیم شده توسط انجمن کارگران یونگ چی او (YCOWA) که اتحادیه ایست برای حمایت و سازماندهی کارگران برمهای در تایلند، در مورد حقوق کارگران و حقوق بشر آموخت. او شروع به برگزاری جلسات مخفیانه یا سایر کارگران کرد تا در بارۀ اتحادیۀ YCOWA به آنها بگوید و به زودی بسیاری از کارگران به اتحادیه پیوستند. اتحادیه کارگران را سازماندهی کرد تا وظایف خود را ترک کنند و تقاضای دستمزد بهتر و شرایط کاری بهتر را بنمایند. وقتی 119 نفر آنها یکجا کار را ترک کردند، کارفرما واقعاً شگفت زده شد. او فکر هم نمیکرد که کارگران مهاجر بتوانند سازماندهی شوند. اتحادیه به نمایندگی از کارگران در مذاکرات با مالک داخل عمل شد. کارگران از طریق یک کمپاین کاملاً برنامه ریزی شده که شامل جامعه میشد و حمایت سازمانهای محلی و بینالمللی را باخود داشت قادر گردیدند برندۀ یک قرارداد جدید جمعی با پیشرفتهای زیادی شوند. کارفرما تعهد نمود تا حداقل دستمزد را بپردازد که بیشتر از دوچند چیزی بود که قبلاً عاید مینمودند و دستمزد اضافه کاری نیز بلندتر رفت. او همچنان جوازهای کاری اصلی کارگران را واپس داد، تا به این ترتیب آنها بتوانند بر زندگی کاری خود کنترول داشته باشند.



This page was updated:۰۶ Jul ۲۰۲۴