Hesperian Health Guides

دستمزد کم افراد را در فقر نگه میدارد

در این فصل:

a woman speaking to another outside a shack.
من مصارف زندگی در محلی را که آب پاک، مکتب و کلینیک به آن نزدیک باشد پوره کرده نمیتوانیم. من به سختی میتوانم خرچ غذا و لباس خانواده را بپردازم
اگر با کار بیشتر پول بیشتری بدست آورده میشد، کارگران کارخانجات صادراتی غنیترین مردم جهان میبودند. اما کارگران فابریکات صادراتی در فقر زندگی میکنند. کارفرمایان تا جایی که میتوانند به کارگران تنخواه کمتری میدهند با دولتها بحث و لابی میکنند تا حداقل دستمزد را تا حد امکان پایین نگه دارند. اگرچه ممکن است غیرقانونی باشد، اما صاحبان کارخانجات اغلب کمتر از حداقل دستمزد را میپردازند و از پرداخت جایزه، پرداخت اضافه کاری یا مزایای تأمین اجتماعی خودداری میکنند. از آنجایی که دولتها از شرکتها میخواهند که فابریکه بسازند و در کشورهایشان بمانند، به ندرت قوانین مربوط به دستمزد، ساعات کاری، مزایا یا شرایط کار را عملی میکنند.

وقتی شرکتها به کارگران پولی میپردازند که به مشکل زندگی خود را سپری نمایند، آنها از حق داشتن یک زندگی سالم و آبرومندانه محروم میشوند.

عدم پرداخت معاش کامل و مزایا

بسیاری از کارفرمایان حداقل دستمزد قانونی را به طور کامل پرداخت نمیکنند. برخی برای تمام ساعات کار یک کارگر ویا تمام قطعاتی که یک کارگر تولید نموده است، اضافه کاری پرداخت نمیکنند. پرداختها و جوایز تشویقی اضافی برای حاضری، رخصتیها، عیدها و جشنها که قانونی اند، ممکن است پرداخت نشود. و در این حال کارگران از سبب نقض مقررات کارخانه جریمه میشوند. گاهی اوقات کارخانهها رخصتیهای کارگران را در تعطیلات عمومی برنامه ریزی و محاسبه میکنند تا از پرداخت معاش تعطیلات خودداری کنند – اینکار قانونی نیست.

برخی از کارفرمایان پرداختهای صحی یا سایر پرداختهای تأمینات اجتماعی را از معاش کارگران کسر میکنند اما آن را به صندوق تأمینات اجتماعی کارگران وارد نمیسازند. این بدان معنی است که کارگران پول کمتری به خانه میبرند، اما نمیتوانند مواظبتهای صحی و سایر مزایایی را که برای آن پول پرداخته اند و شایستۀ آن هستند، دریافت کنند.

a man speaking.
من 1روز به کار نرفتم و تقریباً 3معاش خود را از دست دادم زیرا آنها به طور غیرقانونی دستمزد غیابت مرا و جایزۀ وقت شناسی و کوپون غذای مرا کسر نمودند. یک روز به کار حاضر شده نتوانستم و هفتۀ بعدی حتی پول کافی برای غذا خوردن نداشتم.

اضافهکاری اجباری

حتی در جایی که دستمزد کارگران براساس فی واحد کار تعیین نمیشود، قبل از اجازه دادن به ختم شیفت کاری باید اهداف بلند تولید حاصل شده باشند.

اگر کارفرما از کارگران بخواهد اضافه کاری کنند، کارگران را مجازات نموده و فشار آورد تا در ساعات اضافی کار نمایند ویا کارگران را در کارخانه برای اتمام کار حبس نماید، این "کار اجباری" است. کار اجباری قوانین ملی و بینالمللی حقوق بشر و موافقتنامههای حقوق کارگران را نقض میکند.

an electronics worker speaking.
در فابریکۀ که من در کشور کینیا کار میکنم، اگر به هدف خود نرسید اجازۀ خروج ندارید. گاهی اوقات تمام شب را فقط با استراحتهای کوتاه کار میکنیم.

شرکتهای بینالمللی (برندها یا مارکها) با تقاضای برنامههای تولیدی که تقریباً غیرممکن است، اضافه کاری را به کارخانههایی که قرارداد میبندند، تحمیل مینمایند. در جستجوی کمترین قیمت ممکن، آنها سیستمی را پیش میبرند که در آن صاحبان کارخانهها دستمزد را تاحد امکان پایین نگه دارند تا سود خود را تضمین کنند. بیشتر اوقات دستمزد و معاش برای حمایت مالی یک نفر کافی نیست چه رسد به تمام خانواده، بنابرآن کارگران مجبور میشوند به دستمزد اضافی ناشی از اضافه کاری و جوایز وابسته باشند.

ممنوعیت کار اجباری Wgthas black-ilo.png

کنوانسیون حقوق کار اجباری سازمان بینالمللی کار ILO (شمارۀ 29) و کنوانسیون لغو کار اجباری (شمارۀ 105) میگوید که برای شرکتها (کمپنیها) مجبور ساختن افراد به کار بدون مزد و/یا با تهدید خشونت، قرض یا اشکال دیگری از تهدید و اجبار، غیرقانونی است. .

نقش سازمان ملل متحد، سازمان بینالمللی کار و سایر سازمانهای بینالمللی که برای ارتقاء حقوق کارگران کار میکنند در ضمیمۀ الف تشریح شده است.

واحدها یا قطعات کاری صحت کارگران را متضرر میسازد

سیستم پرداخت براساس واحد کار که در آن کارفرمایان به کارگران بجای ساعت یا روزهای کار، برای فی واحد یا فی قطعۀ کار پرداخت میکنند، به کارفرمایان این امکان را میدهد که کارگران را تحت فشار بگذارند تا سریعتر و طولانیتر از حد مجاز قانونی کار کنند، حتی اگر خسته، مجروح یا مریض باشند.

دستمزد فی واحد کار اغلب به قدری پایین تعیین میشود که کارگران باید اضافه کاری کنند تا بتوانند پول کافی برای زنده ماندن داشته باشند. اگر کارگران شکایت کنند، کارفرمایان آنها را تهدید به از دست دادن اضافه کاری یا وظیفۀ شان میکنند. آنها کارگران را با اجازه ندادن به نوشیدن آب، غذا ویا رفتن به مستراح تنبیه میکنند. حتی گاهی در و دروازهها را قفل میکنند تا کارگران مجبور به ادامۀ کار شوند!

a boss yelling and a worker thinking; a sign nearby says the production goal has been raised.

پرداخت دستمزد کمتر به برخی کارگران نسبت به دیگران

کارفرمایان با پرداخت دستمزد کمتر به برخی کارگران (زنان، مردم بومی، مهاجران و اطفال کارگر) باوجود اجرای عین کار، تبعیض قایل میشوند. اگرچه کارگران زن اغلب اکثریت هستند اما ممکن است به وظایف با درآمد بهتر ارتقاء نیابند حتی اگر بتوانند کار را به خوبی انجام دهند.

کارگران قراردادی و مؤقت

راه دیگری که کارفرمایان مردم را در فقر نگه میدارند استخدام کارگران برای مدت کوتاهی است. ممکن است زمانی که کار زیاد است، کارگران را استخدام کنند و زمانی که کار زیاد نباشد آنها را اخراج کنند. کارفرمایان اغلب با نمایندگیهای کارگران موقت قرارداد میبندند تا این کارگران را برایشان فراهم سازند و به این طریق از مسئولیتهای قانونی که متوجه کارفرمایان مستقیم است فرار میکنند.

این سیستم کارگران را از دریافت مزایایی که قانون ممکن است به کارگران دایمی داده باشد، باز میدارد. از آنجایی که کارگران قراردادی و مؤقت میآیند و میروند، بیماریها و آسیبهای ناشی از کار را نیز پنهان میکند و سازماندهی کارگران برای شرایط بهتر و ایمنتر را دشوارتر میسازد.

کار برای پرداخت قرض

دریافت دستمزد و تنخواه بسیار کم به این معنی است که کارگران پول اضافی برای پس انداز، شرایط عاجل یا پرداخت مصارف مورد نیاز خود ندارند. فروشگاههای داخل و اطراف کارخانه اغلب به کارگران اجازه میدهند کالاها یا اجناس را بصورت قرضۀ اعتباری خریداری کنند، اما نرخهای بهرۀ بالایی دریافت میکنند. کارفرمایان، بانکها و نهنگهای قرض دهنده نرخ سود بالایی برای قرضها دریافت میکنند. کارگران آنقدر از سود قرضدار میشوند که وقتی تصفیۀ حساب میکنند، بیش از پیش پول بسیار کمتری برای زنده ماندن به آنها میماند. بعد باید بیشتر با کارت اعتباری و قرضه خرید کنند یا قرضۀ دیگری بگیرند!

کارگران مهاجر نیز قربانی سیستم قرضه میشوند. استخدام کنندگان پول زیادی دریافت میکنند تا برای این کارگران در کشورهای دیگر شغل پیدا کنند. کارگران پس از ورود شروع به پرداخت قرض خود میکنند. اما استخدام کنندگان و کارفرمایان اغلب پول زیادی میگیرند، سود بالایی وضع میکنند ویا مقررات را تغییر میدهند. برخی از کارگران در سیستمی گرفتار میشوند که هرگز به آنها اجازه نمیدهد قرضهای خود را پرداخت کنند. به این میگویند "اسارت قرض".

گروههای پس انداز به کارگران کمک میکنند تا از قرض خلاص شوند

کاویتا مدتها بود که برای پرداخت قرض رئیس خود کار میکرد، اما به نظر میرسید که قرض او کم نشده است. بسیاری از زنان در همین شرایط بودند. یک روز یک سازماندهنده از گروه سانکالپ (Sankalp) با آنها در مورد قرضداریهای آنها و یافتن راهی برای پرداخت آنها صحبت کرد. سازماندهنده پیشنهاد کرد که یک گروه پس انداز بسازند. او گفت که اگر 10زن باهم کار کنند میتوانند تا 1روپیه در هفته پس انداز کنند. سازماندهنده به آنها کمک میکند تا یک حساب بانکی ایجاد کنند. اگر مرتب پس انداز میکردند، بانک هم میتوانست به آنها با شرایطی بسیار بهتر از شرایط رئیس، قرضه بدهد.


زنان تنظیم شدند و هفتۀ 1روپیه پس انداز کردند. بعد از 3ماه به اندازۀ کافی قرضۀ 1زن را پرداخت کردند و کاویتا را انتخاب نمودند. زنان به شمول کاویتا، به پس انداز کردن ادامه دادند و هرچندماه بعد آنها قرضۀ یکی دیگر را پرداخت کردند. بعد از پرداخت قروض تمام 10زن، آنها بازهم به پس انداز کردن ادامه دادند تا به یکدیگر قرضه بدهند به عوض این که نزد رئیس و یا به بانک برای قرضه گرفتن بروند. اکنون آنها از هر زمان دیگری در گذشته، بهتر آمادگی دارند تا مصارف واقعات عاجل را بپردازند.

{{ActivityBox|پرداخت خود را امتحان کنید| باید بتوانید بفهمید که آیا تمام دستمزد و معاشاتی را که کسب کرده اید، گرفته اید یاخیر. این فعالیت به شما کمک میکند تا بدانید:

2 women reading a book with the title "Worker's Guide to Labor Laws in Brazil."

چه مقدار باید به شما پرداخت شود. دریابید که کارفرما برای هر واحد کار، هر ساعت، هر روز کاری ویا در یکماه وهمچنان برای اضافه کاری چه مقدار باید به شما پرداخت کند. دریابید که آیا آنها ملزم به پرداخت دستمزد در روزهای رخصتی ویا افزایش دستمزد بعد از هرسال کاری هستند یاخیر.

چه مقدار باید از دستمزد شما کم شود. اگر بخشی از معاش یا دستمزد شما برای مالیات، تأمینات اجتماعی، پس انداز یا مسکن کسر میشود، مطمئن شوید که کارفرما مبالغ صحیح را کم میکند. از همکاران بپرسید که آیا کسر مالیات یا تأمینات اجتماعی آنها با شما یکسان است یا خیر. از اتحادیه یا یک وکیل خود بپرسید که به شما کمک کند تا با ادارات مربوط دولتی تماس بگیرید تا مطمئن شوید که کارفرمای شما مبالغ صحیح را پرداخت میکند.

ثبت نمایید و سوابق را نگه دارید. تمام ساعات کاری خود، تعداد واحدهای کاری یا تعداد قطعات محصولی که میسازید، قیمت فی واحد و هر معلومات دیگری را که ممکن است مفید باشد در کتابچۀ یادداشت خود ثبت کنید. کاپی ک ِچ هایی از های پرداخت شده، سپردهها و هرگونه معلومات دیگر در مورد مصارف خود را نگه دارید.

مصارف و دارایی خود را محاسبه کنید. با ثبت و یادداشت قطعات تولید خود یا واحدهای کاری که انجام داده اید یا روز و ساعاتی که کار کرده اید، میتوانید محاسبه کنید که چقدر پول دارید,

یک جدول ثبت زمان بسازید

یک جدولی بسازید (ویا از یک تقویم استفاده کنید) تا ساعات کار و مرخصی خود را در آن ثبت نمایید. برای متناسب شدن با وضعیت شما، ستونهایی را در آن اضافه کنید (مثال زیر را ببینید). طورمثال، یک ستون اضافه نمایید تا در آن تعداد قطعاتی که ساخته اید، درج کنید یا یک ستونی برای بخششیها داشته باشید.

a sample time log with columns labeled.


دستمزد شما چه ساعتوار باشد یا بر اساس واحد کار یا قطعات تولید شده، کارفرمای شما باید حداقل دستمزد قانونی و همچنان دستمزد اضافی برای ساعات اضافه کاری را به شما بپردازد. نرخهای پرداخت زیر صرفاً به گونۀ مثل ذکر شده است.

a sample time log with columns labeled.

دستمزد یا معاش خود را کامل دریافت کنید

جدول زمانی خود را با ورق پرداخت مقایسه کنید. اگر متوجه شدید که به اندازۀ که محاسبه نموده اید دریافت نمیکنید:

a man speaking.
رئیس میگوید که آنچه را که از من قرض دار است، هفتۀ آینده پرداخت خواهد کرد. این را قبلا هم گفته بود. من باید چه کنم؟
  • با کتابدار (یا سوپروایزر خود) صحبت کنید و در مورد تفاوت بین یادداشتهای خود و آنها سوال نمایید. اگر قرارداد ویا توافقنامۀ کتبی شما که دستمزد یا معاش و کسورات شما را مشخص میکند، با خود بیاورید بیشتر کمک خواهد کرد. از یک همکار بخواهید که برای حمایت و شهادت با شما همراه شود.
  • از اتحادیهها، گروههای کارگری یا سایر سازمانها مشاوره و حمایت بخواهید. تا آنجا که ممکن است معلومات بیشتری در مورد کارخانه (نام، آدرس، مالکان) با خود داشته باشید تا آغاز یک روند قانونی را آسانتر بسازد. رئیس ممکن است در معاشی که به شما میدهد در چارچوب قانون باشد، اما اگر پرداخت به شما آن چیزی نیست که به صورت کتبی یا شفاهی وعده داده است، ممکن است بتوانید از طریق فشارهای اجتماعی، اتحادیۀ کارگران یا سیستم قانونی، پرداخت دستمزد صحیح را مطالبه کنید.
  • با سایر کارگران صحبت کنید. اگر دستمزد و معاش خود را به درستی دریافت نمیکنید، به احتمال زیاد سایر کارگران نیز در وضعیت مشابهی قرار دارند. باهم یکجا میتوانید در مورد راه حلها صحبت کنید و از یکدیگر حمایت کنید
دستمزد حداقل کافی نیست!

من در یک کارخانۀ تولید تلویزیون در سیوداد آکونا در کشور مکزیک کار میکنم، جایی که درآمدم کمی بالاتر از حداقل دستمزد است. در طی یکی از آموزشهایمان با کمیتۀ کارگری یا (Comité Fronterizo de Obreras (CFO ما فعالیتی را برای تعیین دستمزد برای پایائی زندگی خود انجام دادیم. ما به مخارج هفتگی خود نظر انداختیم که تقسیم شده بود به "چیزهایی که برای زنده ماندن نیاز داریم" مانند غذاهای اولیه، آب پاک و محصولات صحی، "چیزهایی که هرماه مجبور به پرداخت آن هستیم" مانند برق، کرایه و انتقالات و "چیزهایی که برای زندگی با وقار به آن نیاز داریم" شامل غذاهای بهتر و مغذی و فیس مکتب. وقتی میزان نیاز خود در یک هفته را با میزان درآمد خود مقایسه کردیم، دیدیم که حتی اگر ارزانترین مارکها را از همه چیز بخریم و چیزهای زیادی را از قلم بیاندازیم، بازهم فقط 25 درصد از آنچه نیاز داشتیم را میتوانیم به دست آوریم! ما در واقع به 4 تا 5 برابر حداقل دستمزد قانونی نیاز داریم تا بتوانیم ابتداییترین مصارف ماهانۀ خود را تأمین کنیم. مدیر مالی در حال حاضر در تلاش است تا حداقل دستمزد را افزایش دهد تا کار تمام وقت با حداقل دستمزد برای یک کارگر کافی باشد تا بتواند خانوادۀ خود را حفظ کند و زندگی سالمی داشته باشد.

شما برای تأمین همه مصارف خود به چه قدر نیاز دارید؟


This page was updated:۱۲ Jul ۲۰۲۴