Hesperian Health Guides
انتقالات
رفت و آمد به محل کار یک نگرانی جدی برای بسیاری از کارگران کارخانجات است. سرویسها و سیستم انتقالات شهری اغلب بسیار وقت شروع به کار ننموده و تا ناوقت کار آنها دوام نمیکند تا بتوانند با ساعات طولانی کار در فابریکات تطابق نمایند. سفر در صبح زود ویا ناوقت شب میتواند در ماحول بسیاری از فابریکات بخصوص برای زنان کارگر، خطرناک باشد. تعداد بسیار زیادی از زنان کارگر در اثر نبود وسایل انتقالاتی ایمن در راه رسیدن به خانه مورد تجاوز قرار گرفته ویا کشته شده اند. بسیاری از کارگران مجبورند ساعات زیادی را برای رسیدن به محل کار صرف کنند که این بر روزهای بسیار طولانی کار آنها افزود میگردد. موجودیت انتقالات ایمن بین خانه و محل کار یکی از راههای محافظت از کارگران در برابر حمله، سرقت و تجاوز جنسی است. آماده ساختن وسایل حمل و نقل همچنان میتواند به کارگران زمان بیشتری برای استراحت، خرید، تهیۀ غذا و رسیدگی به نیازهای شخصی فراهم ساخته، فشار روانی و خستگی آنها را کاهش دهد.
در اینجا مفکورههایی آمده که توسط گروههای مختلف امتحان شده است:
- متقاعد ساختن مالکان تا انتقالات رفت و برگشت رایگان ویا کم هزینه را برای کارگران بخصوص بعد از تاریک شدن و قبل از طلوع آفتاب فراهم سازند.
- متقاعد ساختن مسئولان محلی تا یک سرویس انتقالات جامعه را برای کارگرانی که به حوزۀ فابریکات رفت و آمد دارند، راه اندازی نمایند.
- توسعۀ مسیر و افزایش ساعات کاری بس های شهری جامعه مطابق نیازهای کارگران تا بتوانند بصورت ایمن به وظیفه رفته و برگردند.
مستقیماً با رانندگان بسهای انتقالاتی کار کنید – اگر کارگران زیادی از خدمات آنها استفاده میکنند، ارائۀ مسیرها و زمانهای مناسب برای خدمات به آنها ممکن است برایشان تجارت خوبی باشد. در جریان سازماندهی برای انتقالات بهتر، گروهها کمپاینهایی را نیز برای رفت و آمد ایمنتر به محل کار سازماندهی کرده اند.
در جریان سازماندهی برای انتقالات بهتر، گروهها کمپاینهایی را نیز برای رفت و آمد ایمنتر به محل کار سازماندهی کرده اند. نقشۀ از محل زندگی همکاران خود تهیه کنید تا به شما کمک کند یکجا باهم یک سیستم دوستانه با همراهان را برای پیاده روی، استفاده از بایسکل ویا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ایجاد کنید.
کارگران برای سرکهای امنتر سازماندهی میکنند
هزاران زن جوان کارگر در حوزۀ آزاد تجارتی کاتونایاکه در سریلانکا (Sri Lanka's Katunayake Free Trade Zone) از اطراف کشور به جامعۀ وسیعی از خانههای تجمع کارگران که در خارج حوزۀ تجارتی است مهاجرت نمودند. سازمان دهندگان اتحادیه از کارگران موجود در خانههای تجمع کارگران در مورد نگرانیهایشان نظرسنجی کردند. آنها متوجه شدند که زنان هنگام رفت و آمد به کارخانجات در اواخر شب احساس امنیت نمیکنند زیرا دزدیها و تجاوزهای جنسی در آن منطقه زیاد بود.
سازماندهندگان زنان را گردهم آوردند تا درمورد مشکل صحبت کنند، راههای حل را مورد بحث قرار دهند، اولویتها را تعیین کنند و اقدامات را برنامه ریزی کنند. کارگران یک سلسله کمپاینها را به راه انداختند و چندین تغییر مهم را برنده شدند.
اصلاحات در پولیس: پولیس مرد به نگرانیهای زنان پاسخ نمیداد و نمیخواست در مورد حملات تحقیق نماید. چون زنان فقط انتظار بیاحترامی از جانب افسران مرد را داشتند، بنا ًء حملات را گزارش نمیدادند. کارگران پاسگاه پولیس را متقاعد کردند که یک میز برای زنان با کارکنان 24 ساعتۀ زنانه ایجاد کند. هنوز مشکلات پولیس وجود دارد اما حالا وضعیت خیلی بهتر شده است.
چراغهای سرکها: چراغها در سرکهای اطراف حوزۀ صنعتی و خانههای کارگری نصب شده بودند اما همۀ آنها فعال نبودند. برخی از آنها در اثر آب و هوا و فرسودگی شکسته بودند و بعضی دیگر توسط افرادی که میخواستند سرکها تاریک باشد شکستانده شده بودند. ترمیمات به ندرت انجام میشد. کارگران از دولت خواستند تا چراغهای شکسته را ترمیم کند و موافقه نماید که هروقت مشکلات گزارش داده میشود به ترمیم بپردازند.
خدمات بس محلی: کارگران دولت را تحت فشار قرار دادند تا خدمات بس محلی را بین حوزۀ صنعتی و محلات بودوباش کارگران آغاز کند. مسیر بس به حدی مورد استفاده بود که بعداً اتحادیه صاحبان کارخانه را متقاعد کرد تا 2بس دیگر نیز برای این خدمات خریداری نمایند. با این کار زنان نه تنها احساس امنیت میکردند بلکه مجبور نبودند هر روز 3کیلومتر اضافهتر پیاده روی کنند.
این تغییرات واقعات خشونت و تجاوز را کاهش داد و همچنین به زنان کمک کرد تا در مورد سازماندهی و ایجادی تغییر در جامعۀ خود چیزهای زیادی بیاموزند. این کار در بین کارگران این احساس را تقویت کرد که آنها یک جامعه هستند. اکنون کارگران بیشتر مواظب یکدیگر هستند، مخصوصاً در شب در وقت خروج از فابریکه.