Hesperian Health Guides
از اطفال محافظت نمایید و کارگری اطفال را خاتمه دهید
ویکی-سلامتی > رهنمای کارگران برای ایمنی و سلامت > فصل :24اطفال کارگر > از اطفال محافظت نمایید و کارگری اطفال را خاتمه دهید
دولتهای ملی حداقل سن را تعیین میکنند که در آن یک جوان بتواند کار منظم با معاش را شروع کند. این اغلب همان سنی است که اطفال بتوانند سالهای تعلیمی را که مطابق قانون الزامی است به پایان برسانند و اکثراً نظر به نوع کار بین 12 تا 15 سالگی میباشد. ممالک صنعتی ثروتمند اکثراً سالهای بیشتری را برای مکتب الزامی ساخته اند و افراد جوان ممکن است وظیفۀ منظم را در سنین 17 یا 18 سالگی بتوانند شروع کنند. سازمان بینالمللی کار (ILO) و سازمان ملل متحد حداقل سن را بصورت عمومی 15سالگی تعیین کرده اند.
Contents
روی علل ریشهای تمرکز کنید
جهت از بین بردن علل ریشهای کارگری طفل، ما به اقتصادی نیاز داریم که علیه فقر کار کند و از تعلیم و تربیۀ هر طفل حمایت نماید.
- سازماندهی برای ایجاد شرایط بهتر کار و دستمز بهتر برای همه کارگران. این باعث کاهش تعداد اطفالی میشود که برای کمک به خانوادههای خود مجبور به کار میشوند.
- ارائۀ تعلیمات و آموزش وظیفوی برای بزرگسالان به منظور افزایش توانائی آنها برای کسب دستمزد بهتر.
- اجرائی ساختن قوانین تا اطمینان حاصل شود که کارگران دستمزد و مزایایی را که مستحق میباشند، مانند حداقل دستمزد، اضافه کاری، تأمین اجتماعی، مواظبت صحی و مزایای دورۀ حاملگی و زایمان را دریافت میکنند.
انجمنهای اطفال کارگر
زمانی که من چند سالی در کارخانهای در بانکوک (پایتخت کشور تایلند) کار میکردم، یکی از دوستانم دربارۀ کلوپ اطفال کارگر برایم گفت. کلوپ به اطفال کارگر کمک میکند تا سازماندهی شوند و بدینطریق در مورد حقوق خود آگاهی کسب کنند. همچنان کلوپ با کارفرمایان کمپاین میکند که به اطفال کارگر فرصتهای آموزشی بدهند تا برای آیندۀ بهتر آماده شوند.
من شروع به رفتن به جلسات کلوپ کردم و کارکنان کلوپ مرا تشویق کردند که برای کلوپ بصورت تمام وقت منحیث سازمان دهنده با معاش کار کنم. من از اطفال کارگر در محل کارشان بازدید میکنم تا از شرایط کاری آنها مطلع شوم. سپس ما در مورد حقوق اطفال کارگر صحبت میکنیم و آنها را تشویق میکنم که برای کسب معلومات بیشتر شامل فعالیتهای کلوپ شوند. من همچنان برای نشریۀ کلوپ نویسندگی میکنم و گاهی در رویدادهای کلوپ کمک میکنم.
در کارخانه تمام روز را بدون این که به چیز دیگری فکر کنم کار میکردم، فقط کارهای سپرده شده را تمام میکردم. اینجا باید خیلی فکر کنم، سازماندهی بسیار دشوارتر از هر کار دیگری است که انجام داده ام. گاهی اوقات آنقدر نگران میشدم که میخواستم کار را ترک کنم، اما کارکنان اینجا مرا تشویق کردند که ادامه دهم و در این کار بسیار خوب شده ام.
تعلیم و تربیه برای همه اطفال
تعلیم و تربیه باید در نزدیکی موجود بوده، با نیازها و علایق طفل مرتبط باشد، کیفیت خوب داشته باشد و رایگان باشد (یا حداقل با توانائی پرداخت مردم تناسب داشته باشد). اگر کارگران کارفرما را تحت فشار قرار دهند تا اطفال را اخراج کند، اغلب اطفال مجبور میشوند برای کسب در آمد به مشاغل دیگری حتی بدتر از کار در کارخانه بپردازند. برای این که طفل یک جایگزین واقعی برای کار داشته باشد، باید از فقر خانواده کاسته شود و باید مکتبی موجود باشد که طفل بتواند در آن تعلیم نماید. سازمان شما میتواند:
- به اطفال کارگر کمک نماید تا مکاتب رایگان را پیدا کرده و شامل آن گردند. این مکاتب گاهی اوقات تعلیمات حرفوی نیز دارند. مطمئن شوید که این مکاتب غذای رایگان و مغذی نیز به شاگردان میدهند.
- به خانوادهها حمایت اقتصادی داده شود تا جایگزینی برای درآمدی باشد که طفل به دست میآورد.
- به اطفال کارگر یتیم، غذا و سرپناه داده شود تا بتوانند در عوض کار، در مکتب درس بخوانند و در آموزش تعلیمات حرفوی شرکت کنند.
- هرگاه اطفال از خانواده جدا شده باشند، دوباره ارتباط آنها را با خانوادههای شان برقرار سازند.
برنامۀ دادن پول به مکاتب به جلوگیری از کارگری اطفال کمک میکند
برای کمک به توقف کارگری اطفال، دولت برازیلیا که یک ایالت کشور برازیل است، یک پروژۀ کمک مالی برای حمایت از خانوادههای فقیر را آغاز کرد. اکثر اطفال کارگر از سببی کار میکنند که خانوادههای آنها به پولی که درآمد دارند وابسته اند. این برنامه که "بولسا اسکولا" یعنی "کمک هزینۀ تعلیمی" نامیده میشود به خانوادههای فقیر در برابر هر فرزند خانواده که به طور منظم به مکتب میروند، کمک هزینۀ ماهانه پرداخت میکند. این پول جایگزین سهم فرزندان در اقتصاد و درآمد خانواده میشود و به خانوادۀ آنها اجازه میدهد تا مایحتاج اولیۀ خود را تأمین کنند.
برنامۀ "بولسا اسکولا" در رابطه به دادن فرصت برای اطفال جهت رفتن به مکتب در عوض کار، موفق بوده است: حضور در مکتب در برخی از جوامع دو برابر شده است و اطفال روزهای کمتری از مکتب غیرحاضری میکنند. "بولسا اسکولا" اکنون یک برنامۀ ملی است. این برنامه با برنامۀ "بولسا فامیلی" یا "کمک هزینۀ فامیلی" که یک برنامه ایست برای کمک نمودن خانوادهها در ازای واکسین نمودن اطفال شان، توأمیت یافته است. این برنامه همچنان به سایر کشورهای امریکای لاتین و افریقا نیز توسعه یافته است.
حکومت باید حقوق اطفال را تأمین کند
فشار بر دولت برای انجام وظایفش:
- اجرایی ساختن حقوق اطفال که در کنوانسیونهای بینالمللی و در قوانین ملی، ایالتی و محلی برای اطفال اعطا شده است.
- تعیین محدودیتهای قانونی برای کار کردن اطفال مکتب: قوانین حمایت از اطفال کارگر معمولاً تعداد ساعات و نیز ساعاتی از روز را که طفل میتواند کار کند محدود میکند. این برای جلوگیری از تضاد ساعات کار با زمان مکتب، مطالعه، بازی و استراحت است. این محدودیتها معمولاً اطفال را از انجام کارهای مضر مانند استفاده از ابزارهای برقی، کار در نزدیکی ماشینهای خطرناک، استفاده از مواد کیمیاوی، کار در مناطق گرم و حمل وسایل سنگین منع میکنند.
- نیاز اجازهنامۀ مکاتب برای کار اطفال: در برخی کشورها، کارفرما باید برای هر طفلی که استخدام میکند از مکتب مجوز بگیرد. این مجوز نشان میدهد که طفل در حال تعلیم است و کارفرما محدودیتهای کار اطفال را میداند.
- ایجاد برنامهها برای اطفال یتیم: در مراکز محلی جوانان میتوان برنامههایی برای مواظبت از اطفال یتیم یا بی سرپرستی که مجبور به کار کردن برای تأمین مخارج خود هستند، ایجاد کرد.
- کمک هزینۀ مالی برای حمایت از درآمد خانوادهها: ایجاد برنامههای مبتنی بر جامعه، مانند کمک هزینههای عاید اساسی خانواده، مواظبت از اطفال، آشپزخانهها و وعدههای غذایی مشترک، سواد آموزی بزرگسالان، تعلیم و تربیه و آموزش شغلی برای کمک به خانوادهها برای حفظ اطفال در مکتب و کسب عاید برای بزرگسالان.
اتحادیهها در برازیل دست به اقدام زدند
کنفدراسیون کارگران متحد (CUT) یک کمپاین ملی را برای جلوگیری از کار اطفال در برازیل ترتیب داد. آنها ابتدا با مراکز تحقیقاتی و دانشگاهها برای مطالعۀ اطفال کارگر و نظریات مردم در مورد کارگری اطفال در هر منطقه، همکار شدند. مردم احساس میکردند که بهتر است اطفال در مناطق شهری کارکنند تا در مناطق روستایی. آنها میگفتند: "حداقل آنها کار میکنند و در کوچه و سرک زندگی نمیکنند".
سپس آنها تلاش کردند در جوامع برای مبارزه با پایان دادن کار اطفال، حمایت ایجاد کنند. آنها از برنامههای رادیویی و تلویزیونی، روزنامهها، کتابها، پوسترها، فلمها و یک نمایشگاه عکس برای افزایش آگاهی در مورد حالات و شرایط اطفال کارگر استفاده کردند.
آنها همچنین کارفرمایان را تشویق کردند که در مورد اطفال کارگر با اتحادیهها صحبت کنند. اتحادیهها اطفال را از کار در خطرناکترین وظایف منع کردند و به آنها و خانوادههای شان کمک کردند. این کمپاین همچنان حمایتهایی را برای آموزش بهتر، حمایت از درآمد و برنامههای تفریحی ایجاد نمود که همۀ آنها گامی در جهت جلوگیری از کارگری اطفال در آینده هستند.